EN/ES/FR/ GR / POSTER SABOTAGE: We can fight the war. Not by being soldiers, but by being saboteurs. Directly, by attacking the war industry that makes war possible.
The way in which events in Ukraine are presented can deceive us. They call it a war of democracy and freedom on the one hand, with dictatorship and oppression on the other. It is supposed to be the time to stand as one, on the ‘right’ side of the barricade, in this battle between good and evil. But if we look behind the lines of spectacle, we see propaganda from all sides to enlist our bodies and minds for another round of geopolitical chess. The presented juxtaposition between freedom and oppression is false. Every country is at war in one way or another.
Through military operations outside its borders. By driving refugees to their borders to their death. By manufacturing weapons systems or technologies for military use and selling them to anyone who buys them. Every State oppresses. By imposing its dominant system on its population and punishing its dissenters in an exemplary manner. We can fight the war. Not by being soldiers, but by being saboteurs. Directly, by attacking the war industry that makes war possible.
More broadly, by breaking the social peace on which every State depends for its continued existence.
SABOTAJE
La forma en que se presentan los acontecimientos en Ucrania puede engañarnos. Lo llaman una guerra de democracia y libertad por un lado, con la dictadura y la opresión por el otro. Se supone que es el momento de mantenerse unidos, en el lado «correcto» de la barricada, en esta batalla entre el bien y el mal. Pero si miramos detrás de las líneas del espectáculo, vemos propaganda de todos los lados para alistar nuestros cuerpos y mentes para otra ronda de ajedrez geopolítico. La yuxtaposición presentada entre libertad y opresión es falsa. Todos los países están en guerra de un modo u otro.
Mediante operaciones militares fuera de sus fronteras. Conduciendo a los refugiados a sus fronteras hasta la muerte. Fabricando sistemas de armas o tecnologías de uso militar y vendiéndolos a quien los compre. Todo Estado oprime. Imponiendo su sistema dominante a su población y castigando ejemplarmente a sus disidentes. Podemos luchar contra la guerra. No siendo soldados, sino siendo saboteadores. Directamente, atacando la industria bélica que hace posible la guerra.
Más ampliamente, rompiendo la paz social de la que todo Estado depende para seguir existiendo.
La manière dont sont présentés les événements en Ukraine peut nous induire en erreur. Ils la décrivent comme une guerre avec d’un côté la démocratie et la liberté et de l’autre côté la dictature et l’oppression. Apparemment, le moment serait venu de rester uni.e.s, du « bon » côté de la barricade, dans cette bataille entre le bien et le mal. Mais si on regarde derrière les lignes du spectacle, on voit de la propagande venir de tous les côtés, afin d’enrôler nos corps et nos esprits dans une nouvelle partie d’échecs géopolitique. La juxtaposition qui est présentée, entre liberté et oppression, est fausse. Chaque pays est en guerre, d’une manière ou d’une autre.
Par des opérations militaires à l’extérieur de ses frontières. En repoussant les réfugiés aux frontières, vers la mort. En fabriquant des systèmes d’armement ou des technologies à usage militaire et en les vendant à quiconque veuille les acheter. Chaque État opprime. En imposant son système dominant à sa population et en punissant de manière exemplaire les dissident.e.s. Nous pouvons combattre la guerre. Non pas en étant des soldats, mais en étant des saboteur.euse.s. Directement, en attaquant l’industrie de l’armement, qui rend la guerre possible.
Plus largement, en brisant la paix sociale dont dépend l’existence perpétuelle de tout État.
Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τα γεγονότα στην Ουκρανία μπορεί να μας εξαπατήσει. Το ονομάζουν πόλεμο της δημοκρατίας και της ελευθερίας από τη μία μεριά, με τη δικτατορία και την καταπίεση από την άλλη.
Υποτίθεται πως είναι η στιγμή να σταθούμε σαν ένα, από τη ¨σωστή¨ πλευρά του οδοφράγματος, σε αυτή τη μάχη μεταξύ καλού και κακού. Αλλά εάν κοιτάξουμε πίσω από τις γραμμές του θεάματος, βλέπουμε προπαγάνδα απ΄όλες τις πλευρές να επιστρατεύσουμε τα σώματα και τα μυαλά μας για έναν ακόμη γύρο στο γεωπολιτικό σκάκι. Η παρουσιαζόμενη αντιπαράθεση μεταξύ ελευθερίας και καταπίεσης είναι ψευδής. Κάθε χώρα είναι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε πόλεμο.
Μέσω στρατιωτικών επιχειρήσεων εκτός των συνόρων της. Οδηγώντας τους πρόσφυγες στα σύνορά της ως το θάνατο. Κατασκευάζοντας οπλικά συστήματα ή τεχνολογίες στρατιωτικής χρήσης και πουλώντας τα σε οποιονδήποτε αγοράζει. Κάθε κράτος καταπιέζει. Επιβάλλοντας στον πληθυσμό του το κυρίαρχο σύστημα και τιμωρώντας παραδειγματικά τους αντιφρονούντες του.
Μπορούμε να πολεμήσουμε τον πόλεμο. Όχι όντας στρατιώτες, αλλά όντας σαμποτέρ. Άμεσα, επιτιθέμενοι στην πολεμική βιομηχανία που κάνει τον πόλεμο εφικτό. Ευρύτερα, σπάζοντας την κοινωνική ειρήνη, στην οποία βασίζεται κάθε κράτος για τη συνέχιση των κινήσεων του.
