Important notes: The anarchist comrades from the anarquia.info they did a correct translation for the Spanich text and the anarchist comrades from the attaque they did a correct translation for the French text.
My name is Toby Shone, and I’m an imprisoned anarchist held in Bristol prison who was kidnapped at gunpoint by the anti-terrorist unit, as part of Operation Adream in the UK. The repression was aimed to target the anarchist group of critique and practice, 325 collective and the website 325.nostate.net. Operation Adream is an attack by the British State in conjunction with European partners against anarchist direct action groups, counter-information projects, prisoner solidarity initiatives and the new anarchist critique of the technological singularity and the fourth and fifth industrial revolution. Operation Adream is the first time that anti-terrorist legislation has been used against the anarchist movement in the UK.
I was taken hostage by the regime on the 18th of November 2020 by a team of tactical fire arms cops after a car chase through the remote Forest of Dean, which is on the border with South Wales, one hour north of Bristol. At the same time coordinated raids took place at five addresses in the Forest of Dean against collective living projects, hangouts and a storage unit. I was taken under armed guard to a nearby police station where I was held in incommunicado and interrogated many, many times. I refused to speak during the interrogations and I did not cooperate with the murderers in uniform.
I was charged with four counts of terrorism. One charge of Section 2, dissemination of terrorist publications as a suspected administrator 325.nostate.net. Two charges of section 58, possession of information useful for the purposes of terrorism. Those being two videos. One of which showed how to improvise an explosive shaped charge. And the other demonstrated how to burn down a mobile phone transmitter. I was charged with Section 15, funding terrorism, which was related to cryptocurrency wallets hosted on 325.nostate.net which were for the support of anarchist prisoners and publications. I denied all the charges.
I was also accused during the interrogations of membership of FAI/IRF, the Informal Anarchist Federation/International Revolutionary Front. I was accused of writing five documents and carrying out several actions in the Bristol area, which were claimed by cells of the FAI as well as those of the Earth- and Animal Liberation Fronts. These included an incendiary attack against the police station, the burning down of a mobile phone transmitter and liberation of animals.
Bristol is an area of the UK where there has been countless anarchist sabotages and direct actions taking place over the last two decades and which remain unsolved by police, despite multi-million pound investigations and joint media witch hunts against anarchists in the city.
From the collective spaces and hangouts that were raided during Operation Adream the cops seized hundreds of copies of 325 #12 magazine, dozens of anarchist pamphlets, books, stickers, posters and flyers, laptops, mobile phones, printers, hard drives, cameras, radio frequency jammers, gps units, smoke-, noise- and flash charges, replica firearms and cash. In the evidence produced against me was numerous anarchist publications including 325 #12 magazine, which is about the fourth and fifth industrial revolution, the pamphlet “Incendiary dialogues” by Gustavo Rodríguez, Gabriel Pombo da Silva and Alfredo Cospito which is published by Black International Editions. Also the text “What is anarchism” by Alfredo Bonnano, Dark Nights newsletter, the small book “Anarchy, civil or subversive?” by 325 and Dark Matter publications, a flyer in solidarity with anarchist prisoners Alfredo Cospito and Nicola Gai, a flyer against the COVID-19 lockdowns called “Face the fear, fight the future” as well as many other texts and publications in solidarity with anarchist prisoners and revolutionary organisations such as the CCF, Conspiracy of Cells of Fire.
I was remanded to Wandsworth prison in London after appearing at Westminster Magistrates Court and held under anti-terrorist conditions. I was denied to make any phone call in the prison for ten days as well as a similar embargo on my mail. I was denied to see my lawyers for six weeks. 23.5 hour solitary confinement with sometimes up to 48 hours without being able to leave the cell for anything other than to collect a meal. No yard time for the first 3 weeks and then only allowed to go outside on the yard once a fortnight for 35 minutes. No gym, no library, no education, no activities. I was held in a dungeon like cell with no natural light and subjected to deafeningly loud construction noise as I was placed by the counter-terror unit next to a new section of the prison being built. My letters, phone calls and associations all subject to routine monitoring and censorship with constant obstruction to access for my lawyers, post and books. I did not receive the full case against me for many, many months.
Operation Adream is a montage, fitting together disparate, unconnected elements, typical of repressive operations in Southern Europe which has spread across the continent. This is now being deployed by the British police. Operation Adream seeks to present the Conspiracy of Cells of Fire as a continuation of the armed Marxist-Leninist revolutionary organisation November 17th. This is an important fantasy for the purposes of repression in this operation as November 17th is a proscribed group in UK. Most importantly, Operation Adream sought to present the diverse range of anarchist groups, publishing projects and prisoner support initiatives as an array of organisational hubs for the execution and glorification of terrorism.
The case was authorised by the Director of Public Prosecutions Max Hill QC. The investigation revealed at least the participation of Dutch and German cops, the hidden hand of the security services and an international dimension to the operation based on previous waves of repression in Spain, Italy and Greece was evident. During my interrogations, I was being asked a pre-written script of questions which , for instance, not even the detectives appeared to understand why I was being asked as the entire operation was a marionnette guided by others to achieve a political purpose. About that, I can only quote the murdered anarchist Bartholomew Vanzetti who remarked, “The higher of them, the more jackass.” It is certainly appropriate as on the 6th October 2021 at Bristol Crown Court I was found Not Guilty. However, I was condemned for the possession and supply of Class A and B narcotics: the psychedelic medicines LSD, DMT, psilocybin, MDMA and marijuana, as these were all seized from the collective spaces. I was sentenced to 3 years 9 months.
I am also fighting against a Serious Organised Crime Prevention Order which is demanded by the anti-terrorist unit and the prosecutors. The order would put me under a form of house arrest for up to 5 years when I finally get released with a punishment of up to 5 years if I breach the order. The order would control and monitor my daily movements, contact with others, residence, usage of money, devices, international travel and so on. It demands precise information be given to the cops of all my friends, contacts and loved ones and is simply a means to monitor and criminalise my friendships and living environments. My trial for that is scheduled no earlier than the 15th of January and the investigation against me continues as does Operation Adream which is aimed at the 325 collective.
I want to thank all those who have supported me. My heart is open and strong and I am determined. I send to you all a huge hug and a smile.
The address for sending letters to Anarchist comrade Toby:
GREEK: [Μπρίστολ, Ηνωμένο Βασίλειο] Ο Toby Shone μιλά από τα μπουντρούμια της φυλακής του Μπρίστολ, εξηγώντας την υπόθεση του
Ονομάζομαι Toby Shone και είμαι ένας φυλακισμένος αναρχικός που κρατείται στις φυλακές του Μπρίστολ. Με απήγαγε υπό την απειλή όπλου η αντιτρομοκρατική ομάδα, ως μέρος της Επιχείρησης Adream στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η καταστολή είχε ως στόχο την αναρχική ομάδα της κριτικής και της πράξης, την συλλογικότητα 325 και την ιστοσελίδα 325.nostate.net. Η Επιχείρηση Adream είναι μια επίθεση του Βρετανικού κράτους, μαζί με τους Ευρωπαικούς συμμάχους του, ενάντια σε αναρχικές ομάδες άμεσης δράσης, εγχειρήματα αντιπληροφόρησης, πρωτοβουλιών αλληλεγγύης σε φυλακισμένους, και στην νέα αναρχική κριτική της τεχνολογικής μοναδικότητας και της τέταρτης και πέμπτης βιομηχανικής επανάστασης. Η Επιχείρηση Adream είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται αντιτρομοκρατική νομοθεσία εναντιόν του αναρχικού κινήματος στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Έγινα όμηρος του καθεστώτος στις 18 Νοεμβρίου του 2020, από μια ομάδα μπάτσων με πυροβόλα όπλα, έπειτα από καταδίωξη στο απομακρυσμένο Forest of Dean, που είναι κοντά στα σύνορα με τη Νότια Ουαλία, μια ώρα βόρεια του Μπρίστολ. Ταυτόχρονα πραγματοποιήθηκαν συντονισμένες επιδρομές σε πέντε διευθύνσεις στο Forest of Dean, ενάντια σε εγχειρήματα συλλογικής ζωής, στέκια, και μίας μονάδας αποθήκευσης. Με οδήγησαν υπό ένοπλη φρουρά σε ένα κοντινό αστυνομικό τμήμα, οπού κρατήθηκα απομονωμένος και ανακρίθηκα πολλές, πολλές φορές. Αρνήθηκα να μιλήσω κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, και δεν συνεργάστηκα με τους ένστολους δολοφόνους.
Κατηγορήθηκα με τέσσερις κατηγορίες τρομοκρατίας. Μια κατηγορία της Ενότητας 2, διάδοση τρομοκρατικών δημοσιεύσεων ως ύποπτος για την διαχείρηση του 325.nostate.net. Δύο κατηγορίες της Ενότητας 58, κατοχή πληροφοριών χρήσιμων για σκοπούς τρομοκρατίας. Αυτά είναι δύο βίντεο, ένα από τα οποία έδειχνε την κατασκευή αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού, και το άλλο το οποίο έδειχνε οδηγίες για τον εμπρησμό πομπού κινητής τηλεφωνίας. Κατηγορήθηκα επίσης με την Ενότητα 15, τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, κάτι που σχετιζόταν με πορτοφόλια κρυπτονομισμάτων που φιλοξενούνταν στο 325.nostate.net, που ήταν για την υποστήριξη αναρχικών κρατουμένων και εκδόσεων. Αρνήθηκα όλες τις κατηγορίες.
Κατηγορήθηκα επίσης κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων ως μέλος της FAI/IRF (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/Διεθνές Επαναστατικού Μέτωπο). Κατηγορήθηκα για την εγγραφή πέντε αναλήψεων και για την πραγματοποίηση διάφορων δράσεων στην περιοχή του Μπρίστολ, που αναλήφθηκαν από πυρήνες της FAI, όπως και των μετόπων Απελευθέρωσης Γης και Ζώων (ELF-ALF). Αυτά περιελάμβαναν μια εμπρηστική επίθεση κατά αστυνομικού τμήματος, τον εμπρησμό πομπού κινητής τηλεφωνίας, και την απελευθέρωση ζώων.
Το Μπρίστολ είναι μια περιοχή του Ηνωμένου Βασιλείου οπού υπήρξαν αμέτρητα αναρχικά σαμποτάζ και άμεσες δράσεις τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτές οι δράσεις παραμένουν άλυτες από την αστυνομία, παρά τις έρευνες πολλών εκατομμυρίων λιρών, και τα κοινά κυνήγια μαγισσών των ΜΜΕ κατά των αναρχικών της πόλης.
Από τους συλλογικούς χώρους και τα στέκια όπου έγιναν επιδρομές κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Adream, οι μπάτσοι κατέσχεσαν εκατοντάδες αντότυπα του τεύχους 12 του περιοδικού 325, δεκάδες αναρχικά κείμενα, βιβλία, αυτοκόλλητα, αφίσες και φυλλάδια, λάπτοπ, κινητά, εκτυπωτές, σκληρούς δίσκους, κάμερες, παρεμβολείς ραδιοφώνου, μονάδες GPS, χειροβομβίδες καπνού και κρότου-λάμψεις, απομιμήσεις όπλων και χρήματα. Στα στοιχεία που προσκομίστηκαν εναντίον μου υπήρχαν πολυάριθμες αναρχικές εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένου του τεύχους 12 του 325, που αφορά την τέταρτη και πέμπτη βιομηχανική επανάσταση, την μπροσούρα “Εμπρηστικοί Διάλογοι” των Gustavo Rodriguez, Gabriel Pompo da Silva και Alfredo Cospito, που εκδίδεται από τις εκδόσεις Μαύρη Διεθνής. Επίσης το κείμενο “Τι Είναι ο Αναρχισμός” του Αλφρέντο Μπονάνο, το ενημερωτικό δελτίο του Dark Nights, το μικρό βιβλίο “Anarchy, civil or subversive?” από το 325 και τις εκδόσεις Dark Matter, ένα κείμενο αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους Alfredo Cospito και Nicola Gai, μια μπροσούρα ενάντια στα λοκντάουν για τον COVID-19 που λέγεται “Face the fear, fight the future”, όπως και πολλά άλλα κείμενα σε αλληλεγγύη με αναρχικούς κρατούμενους και επαναστατικές οργανώσεις όπως η ΣΠΦ, η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς.
Προφυλακίστηκα στη φυλακή Wandsworth στο Λονδίνο, μετά την εμφάνιση μου στο δικαστήριο Westminster Magistrates Court, και κρατήθηκα υπό συνθήκες αντιτρομοκρατικής. Μου αρνήθηκαν να κάνω οποιοδήποτε τηλεφώνημα στη φυλακή για δέκα μέρες, και υπήρχε και παρόμοιο εμπάργκο στην αλληλογραφία μου. Δεν μου επιτρεπόταν να δω τους δικηγόρους μου για έξι εβδομάδς. 23.5 ώρες απομόνωση, με μερικές φορές 48 ώρες χωρίς να μπορώ να φύγω απο το κελί για οτιδήποτε άλλο εκτός απο τη συλλογή ενός γεύματος. Δεν μου επιτρεπόταν να βγω σε εξωτερικό χώρο για τις πρώτες 3 εβδομάδες, και μετά μου επιτρεπόταν να πηγαίνω έξω στην αυλή μια φορά το δεκαπενθήμερο για 35 λεπτά. Χωρίς γυμναστήριο, χωρίς βιβλιοθήκη, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς δραστηριότητες. Με κρατήσανε σε ενα κελί που ήταν σαν μπουντρούμι, χωρίς φυσικό φως, και με εκκωφαντικά δυνατούς θορύβους κατασκευής, επειδή η αντιτρομοκρατική με τοποθέτησε δίπλα σε ένα νέο τμήμα της φυλακής που χτιζόταν. Τα γραμματά μου, τα τηλεφωνήματα μου και οι σχέσεις μου υπόκεινται σε τακτική παρακολούθηση και λογοκρισία, με συνεχή παρεμπόδιση στην προσβασή μου σε δικηγόρους, αλληλογραφία και βιβλία. Δεν έλαβα ολόκληρο το κατηγορητήριο εναντίον μου για πολλούς, πολλούς μήνες.
Η Επιχείρηση Adream είναι ένα μοντάζ, που συνδυάζει ανόμοια, ασύνδετα στοιχεία, χαρακτηριστικό των κατασταλτικών επιχειρήσεων στη Νότια Ευρώπη, που έχουν εξαπλωθεί σε όλη την ήπειρο. Αναπτύσσεται πλέον και από την Βρετανική αστυνομία. Η επιχείρηση Adream επιδιώκη να παρουσιάσει τη Συνωμόσια Πυρήνων της Φωτιάς ως συνέχεια της ένοπλης Μαρξιστικής-Λενινιστικής επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη. Αυτή είναι μια σημαντική φαντασίωση για τους σκοπούς της καταστολής σε αυτήν την επιχείρηση, καθώς η 17 Νοέμβρη είναι απαγορευμένη ομάδα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πιο σημαντικά, η Επιχείρηση Adream προσπαθεί να παρουσιάσει το ποίκιλο φάσμα αναρχικών ομαδών, εκδοτικών εγχειρημάτων και πρωτοβουλιών υποστήριξης κρατουμένων ως μια σειρά οργανωτικών κομβών για την εκτέλεση και εξύμνηση της τρομοκρατίας.
Η υπόθεση εγκρίθηκε από τον Διευθυντή Δημοσίων Διώξεων Max Hill QC. Η έρευνα αποκάλυψε τουλάχιστον τη συμμετοχή Ολλανδών και Γερμανών μπάτσων, το κρυμμένο χέρι των υπηρεσιών ασφαλείας, και μια διεθνής διάσταση στην επιχείρηση, με βάση προηγούμενα κύματα καταστολής στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα, ήταν εμφανής. Κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων μου, με ρώτησαν μια προκαθορισμένο σειρά ερωτήσεων που, για παράδειγμα, ακόμα και οι ντετέκτιβ δεν φαινόταν να καταλαβαίνουν γιατί με ρωτούσαν, καθώς όλη η επιχείρηση ήταν μια μαριονέτα που καθοδηγούνταν από άλλους για την επίτευξη ενός πολιτικού σκοπού. Σχετικά με αυτό, μπορώ μόνο να αναφέρω τα λόγια του δολοφονημένου αναρχικού Μπαρτολομέο Βαντσέτι, ο οποίος παρατήρησε “Οι υψηλότεροι τους, οι πιο ηλίθιοι.” Είναι ασφαλώς κατάλληλα, εφόσον στις 6 Οκτωβρίου 2021, στο Bristol Crown Court, κρίθηκα Αθώος. Ωστόσο, καταδικάστηκα για την κατοχή και προμήθεια ναρκωτικών κατηγορίας Α και Β: τα ψυχεδελικά φάρμακα LSD, DMT, ψιλοκυβίνη, MDMA και μαριχουάνα, καθώς όλα αυτά κατασχέθηκαν από τους συλλογικούς χώρους. Καταδικάστηκα σε 3 χρόνια και 9 μήνες.
Αγωνίζομαι επίσης ενάντια σε ένα Serious Organised Crime Prevention Order (Εντολή Πρόληψης Σοβαρού Οργανωμένου Εγκλήματος) που ζητάνε η αντιτρομοκρατική και οι εισαγγελείς. Η εντολή αυτή θα με έθετε σε κατ’οίκον περιορισμό για εώς και 5 χρόνια, οπού τελικά απελευθερώνομαι, με ποινή εως 5 ετών εάν παραβιάσω την εντολή. Η εντολή θα έλεγχε και θα παρακολουθούσε τις καθημερινές μου κινήσεις, την επαφή με άλλους, την κατοικία μου, τη χρήση χρημάτων, τις συσκεύες, τα διεθνή ταξίδια και ούτω καθεξής. Απαιτεί να δοθούν ακριβείς πληροφορίες στους μπάτσους όλων των φίλων, επαφών και αγαπημένων μου προσώπων, και είναι απλώς ένα μέσο παρακολούθησης και ποινικοποίησης των φιλιών και του περιβάλλοντος μου. Η δίκη μου έχει προγραμματιστεί για μετά τις 15 Ιανουαρίου, και η έρευνα εναντίον μου συνεχίζεται, όπως και η Επιχείρηση Adream, που στοχεύει τη συλλογικότητα 325.
Θέλω να ευχαριστήσω όλα όσα με στήριξαν. Η καρδιά μου είναι ανοιχτή και δυνατή και είμαι αποφασισμένος. Σας στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και ένα χαμόγελο.
Italian: Regno Unito: Comunicato di Toby Shone dalle segrete della prigione di Bristol
Il mio nome è Toby Shone, sono un anarchico imprigionato nel carcere di Bristol e sono stato rapito sotto la minaccia delle armi dall’unità antiterrorismo, durante l’Operazione Adream, svoltasi nel Regno Unito. La repressione aveva come obiettivo il gruppo anarchico di critica e pratica Collettivo 325, e il sito 325.nostate.net. L’Operazione Adream è stato un attacco dello Stato britannico, in collaborazione con alcuni partner europei, contro i gruppi di azione diretta anarchici, i progetti di controinformazione, le iniziative di solidarietà con i prigionieri e la nuova critica anarchica alla singolarità tecnologica e alla quarta e quinta rivoluzione industriale. Con l’operazione Adream è la prima volta che viene usata la legislazione antiterrorismo contro il movimento anarchico nel Regno Unito.
Sono stato preso in ostaggio dal regime il 18 novembre 2020, da una squadra di poliziotti con armi da fuoco tattiche, dopo un inseguimento in auto attraverso la Foresta di Dean, al confine con il Galles del Sud, un’ora a nord di Bristol. Allo stesso tempo, incursioni coordinate hanno avuto luogo in cinque posti diversi nella Foresta di Dean, contro progetti di vita collettiva, ritrovi e magazzini di stoccaggio merci. Sono stato portato sotto scorta armata in una vicina stazione di polizia dove sono stato tenuto in isolamento e interrogato molte, molte volte.
Durante gli interrogatori mi sono sempre rifiutato di parlare e non ho collaborato con gli assassini in uniforme.Mi sono stati imputati quattro capi d’accusa per terrorismo. Un’accusa della sezione 2 (diffusione di pubblicazioni terroristiche come sospetto amministratore del sito 325.nostate.net), due accuse della sezione 58 (possesso di informazioni utili per il terrorismo. Si tratta di due video. Uno dei quali mostrava come improvvisare una carica esplosiva, e l’altro come bruciare un trasmettitore di telefoni cellulari). Sono stato inoltre accusato della sezione 15 (finanziamento del terrorismo, in riferimento ad un portafogli di criptovalute ospitati su 325.nostate.net che erano per il sostegno di prigionieri e pubblicazioni anarchiche). Ho negato tutte le accuse.Durante gli interrogatori sono stato anche accusato di essere membro della FAI/IRF, la Federazione Anarchica Informale/Fronte Rivoluzionario Internazionale. Sono stato accusato di aver scritto cinque documenti e di aver condotto diverse azioni nella zona di Bristol, rivendicate da cellule del FAI, e da quelle del Fronte di Liberazione della Terra e degli Animali. Queste includevano un attacco incendiario contro la stazione di polizia, l’incendio di un trasmettitore di telefonia mobile e la liberazione di alcuni animali.
Bristol è una zona del Regno Unito dove ci sono stati innumerevoli sabotaggi anarchici e azioni dirette negli ultimi due decenni, rimasti tuttora irrisolti dalla polizia, nonostante le indagini multimilionarie e la caccia alle streghe scatenata dai media contro gli anarchici della città.Negli spazi collettivi, e nei luoghi di ritrovo che sono stati perquisiti durante l’Operazione Adream, i poliziotti hanno sequestrato centinaia di copie della rivista 325 #12, decine di opuscoli anarchici, libri, adesivi, poster e volantini, computer portatili, telefoni cellulari, stampanti, hard disk, macchine fotografiche, disturbatori di radiofrequenze, unità gps, cariche di fumo, rumore e flash, copie di armi da fuoco e denaro. Tra le prove prodotte contro di me c’erano numerose pubblicazioni anarchiche tra cui la rivista 325 #12, che tratta della quarta e quinta rivoluzione industriale, il pamphlet “Dialoghi incendiari” di Gustavo Rodríguez, Gabriel Pombo da Silva e Alfredo Cospito, pubblicato dall’ Internazionale Nera Edizioni. Anche il testo “Che cos’è l’anarchismo” di Alfredo Bonnano, la newsletter Dark Nights, il piccolo libro “Anarchia, civile o sovversiva?” di 325 e le pubblicazioni Dark Matter, un volantino in solidarietà con i prigionieri anarchici Alfredo Cospito e Nicola Gai, un volantino contro il lockdown dovuto al COVID-19 chiamato “Affronta la paura, combatti il futuro” e molti altri testi e pubblicazioni in solidarietà con prigionieri anarchici e organizzazioni rivoluzionarie come il CCF, Cospirazione delle Cellule di Fuoco.Sono stato rinchiuso nella prigione di Wandsworth a Londra, dopo essere comparso di fronte al tribunale distrettuale di Westminster, e sottoposto alle rigide condizioni dell’antiterrorismo.
Mi è stato negato di fare qualsiasi telefonata dalla prigione e non ho potuto ricevere posta per dieci giorni. Mi è stato negato di vedere i miei avvocati per sei settimane. 23,5 ore di isolamento al giorno, fino a 48 ore senza poter uscire dalla cella se non per prendere un pasto. Nessun tempo in cortile per le prime 3 settimane, poi solo il permesso di uscire una volta ogni due settimane per 35 minuti. Niente palestra, niente biblioteca, niente educazione, niente attività. Sono stato rinchiuso in una cella senza luce naturale e sottoposto a un rumore assordante, perché sono stato messo dall’unità antiterrorismo vicino a una nuova sezione della prigione in costruzione. Le mie lettere e le mie telefonate sono state sottoposte alla censura, e mi è stato costantemente impedito l’accesso ai miei avvocati, alla posta e ai libri. Ho potuto ricevere una copia del caso completo, aperto nei miei confronti, solo dopo molti mesi.L’operazione Adream è una montatura, che tenta di mettere insieme e collegare gli elementi più disparati, tipico delle operazioni repressive nell’Europa meridionale. Lo stesso modus operandi viene ora messo in atto dalla polizia britannica. L’operazione Adream cerca di presentare la Cospirazione delle Cellule di Fuoco come una continuazione dell’organizzazione rivoluzionaria marxista-leninista armata del 17 Novembre. E poichè l’organizzazione del 17 Novembre è proscritta nel Regno Unito, ecco che l’associazione con questo gruppo armato ha giustificato la repressione scatenata nei miei confronti e nei confronti del Collettivo 325. L’Operazione Adream ha cercato di presentare la variegata gamma di gruppi anarchici, progetti editoriali e iniziative a sostegno dei prigionieri come una serie di snodi organizzativi per l’esecuzione e la glorificazione del terrorismo.Il caso è stato autorizzato dal direttore della pubblica accusa Max Hill QC. L’indagine ha rivelato la partecipazione della polizia olandese e tedesca, e la mano nascosta dei servizi di sicurezza, il tutto avvolto da una dimensione internazionale basata sulle precedenti ondate di repressione avvenute in Spagna, Italia e Grecia. Durante i miei interrogatori, mi è stato posto un copione pre-scritto di domande che nemmeno i detective sembravano capire perché mi venissero poste, dato che l’intera operazione è stata architettata e manovrata da altri, con un chiaro intento politico. A questo proposito, posso solo citare l’anarchico assassinato Bartolomeo Vanzetti che ha osservato: “Più sono alti, più sono somari”. È certamente appropriato visto che il 6 ottobre 2021 alla Bristol Crown Court sono stato dichiarato non colpevole. Tuttavia, sono stato condannato per il possesso e la fornitura di narcotici di classe A e B: medicine psichedeliche, LSD, DMT, psilocibina, MDMA e marijuana, tutte sequestrate negli spazi collettivi durante le perquisizioni. Sono stato condannato quindi a 3 anni e 9 mesi.Sto anche lottando contro un “ordine di prevenzione della criminalità organizzata”, richiesto dall’unità antiterrorismo e dai procuratori. L’ordine mi metterebbe agli arresti domiciliari per un massimo di 5 anni, quando sarò finalmente rilasciato, con una punizione fino a 5 anni se violerò l’ordine.
L’ordine controllerebbe e monitorerebbe i miei movimenti quotidiani, i contatti con gli altri, il mio luogo di residenza, l’uso di denaro, i dispositivi elettronici che utilizzo, i viaggi internazionali e così via. Quest’ordine inoltre esige che io fornisca alla polizia informazioni precise su tutti i miei amici, contatti e persone care, ed è semplicemente un mezzo per controllare e criminalizzare le mie amicizie e i miei ambienti di vita. Il mio processo per questo è previsto non prima del 15 gennaio, mentre l’indagine contro di me continua così come l’operazione Adream rivolta al Collettivo 325.Voglio ringraziare tutti coloro che mi hanno sostenuto. Il mio cuore è forte e sono determinato. Mando a tutti voi un enorme abbraccio e un sorriso.
Me llamo Toby Shone y soy un anarquista encarcelado en la prisión de Bristol que fue secuestrado a punta de pistola por la unidad antiterrorista, en el marco de la Operación Adream en el Reino Unido. La represión tenía como objetivo el grupo anarquista de crítica y práctica, el colectivo 325 y el sitio web 325.nostate.net. La Operación Adream es un ataque del Estado británico, junto con socios europeos, contra los grupos anarquistas de acción directa, los proyectos de contrainformación, las iniciativas de solidaridad con los presos y la nueva crítica anarquista a la singularidad tecnológica y a la cuarta y quinta revolución industrial. La Operación Adream es la primera vez que se utiliza la legislación antiterrorista contra el movimiento anarquista en el Reino Unido.
Fui tomado como rehén por el régimen el 18 de noviembre de 2020 por un equipo de policías de armas de fuego tácticas después de una persecución en coche a través del remoto Bosque de Dean, que está en la frontera con el sur de Gales, a una hora al norte de Bristol. Al mismo tiempo, se llevaron a cabo redadas coordinadas en cinco direcciones del bosque de Dean contra proyectos de vida colectiva, lugares de reunión y un almacén. Me llevaron bajo guardia armada a una comisaría cercana, donde me mantuvieron incomunicado y me interrogaron muchas veces. Me negué a hablar durante los interrogatorios y no cooperé con los asesinos uniformados.
Me acusaron de cuatro cargos de terrorismo. Un cargo de la sección 2, difusión de publicaciones terroristas como presunto administrador 325.nostate.net. Dos cargos de la sección 58, posesión de información útil para los fines del terrorismo. Se trata de dos vídeos. Uno de los cuales mostraba cómo improvisar una carga explosiva con forma. Y el otro demostraba cómo quemar un transmisor de teléfono móvil. Se me acusó de la Sección 15, financiación del terrorismo, que estaba relacionada con las carteras de criptomonedas alojadas en 325.nostate.net que estaban destinadas al apoyo de los presos y publicaciones anarquistas. Negué todos los cargos.
También se me acusó durante los interrogatorios de pertenecer a la FAI/IRF, la Federación Anarquista Informal/Frente Revolucionario Internacional. Se me acusó de haber escrito cinco documentos y de haber llevado a cabo varias acciones en la zona de Bristol, que fueron reivindicadas por células de la FAI, así como por las del Frente de Liberación de la Tierra y Animal. Entre ellas, un ataque incendiario contra la comisaría de policía, la quema de una emisora de telefonía móvil y la liberación de animales.
Bristol es una zona del Reino Unido en la que se han producido innumerables sabotajes y acciones directas anarquistas en las últimas dos décadas y que siguen sin ser resueltas por la policía, a pesar de las investigaciones multimillonarias y la caza de brujas conjunta de los medios de comunicación contra los anarquistas de la ciudad.
En los espacios colectivos y lugares de reunión que se allanaron durante la Operación Adream, los policías se incautaron de cientos de ejemplares de la revista 325 #12, decenas de panfletos anarquistas, libros, pegatinas, carteles y folletos, ordenadores portátiles, teléfonos móviles, impresoras, discos duros, cámaras, inhibidores de radiofrecuencia, unidades de gps, cargas de humo, ruido y flash, réplicas de armas de fuego y dinero en efectivo. En las pruebas presentadas contra mí había numerosas publicaciones anarquistas, entre ellas la revista 325 #12, que trata de la cuarta y quinta revolución industrial, el folleto «Diálogos incendiarios» de Gustavo Rodríguez, Gabriel Pombo da Silva y Alfredo Cospito, publicado por Ediciones Internacionales Negras. También el texto «¿Qué es el anarquismo?» de Alfredo Bonnano, el boletín Dark Nights, el pequeño libro «Anarquía, ¿civil o subversiva?» de 325 y Dark Matter publications, una octavilla en solidaridad con los presos anarquistas Alfredo Cospito y Nicola Gai, una octavilla contra los encierros de la COVID-19 llamada «Enfrenta el miedo, lucha el futuro» así como muchos otros textos y publicaciones en solidaridad con los presos anarquistas y organizaciones revolucionarias como la CCF (Conspiración de Células de Fuego).
Tras comparecer ante el Tribunal de Magistrados de Westminster, me ingresaron en la prisión de Wandsworth, en Londres, y me mantuvieron en condiciones antiterroristas. Se me negó hacer cualquier llamada telefónica en la prisión durante diez días, así como un bloqueo similar sobre mi correo. Se me negó ver a mis abogados durante seis semanas. Confinamiento solitario de 23,5 horas, a veces hasta 48 horas sin poder salir de la celda para nada más que para recoger una comida. Sin tiempo de patio durante las primeras 3 semanas y luego sólo se me permitió salir al patio una vez por quincena durante 35 minutos. Ni gimnasio, ni biblioteca, ni educación, ni actividades. Me mantuvieron en una celda parecida a una mazmorra, sin luz natural y sometida a un ruido de construcción ensordecedor, ya que la unidad antiterrorista me colocó junto a una nueva sección de la prisión que se estaba construyendo. Mis cartas, llamadas telefónicas y asociaciones estaban sometidas a una vigilancia y censura rutinarias, y se obstruía constantemente el acceso a mis abogados, al correo y a los libros. No recibí el caso completo contra mí durante muchos meses.
La operación Adream es un montaje, que encaja elementos dispares e inconexos, típico de las operaciones represivas en el sur de Europa que se ha extendido por todo el continente. En la actualidad, la policía británica la ha desplegado. La operación Adream pretende presentar la Conspiración de las Células de Fuego como una continuación de la organización revolucionaria armada marxista-leninista 17 de Noviembre. Esta es una fantasía importante para los fines de la represión en esta operación, ya que el 17 de noviembre es un grupo proscrito en el Reino Unido. Lo más importante es que la operación Adream pretendía presentar la diversa gama de grupos anarquistas, proyectos editoriales e iniciativas de apoyo a los presos como un conjunto de centros organizativos para la ejecución y la glorificación del terrorismo.
El caso fue autorizado por el Director de la Fiscalía Max Hill QC. La investigación reveló al menos la participación de policías holandeses y alemanes, la mano oculta de los servicios de seguridad y una dimensión internacional de la operación basada en anteriores oleadas de represión en España, Italia y Grecia era evidente. Durante mis interrogatorios, se me hizo un guión preestablecido de preguntas que, por ejemplo, ni siquiera los detectives parecían entender por qué se me preguntaba, ya que toda la operación era una marioneta guiada por otros para lograr un propósito político. Sobre esto, sólo puedo citar al anarquista asesinado Bartolomeo Vanzetti que comentó: «Cuanto más alto, más burro». Es ciertamente apropiado, ya que el 6 de octubre de 2021 en el Tribunal de la Corona de Bristol fui declarado no culpable. Sin embargo, fui condenado por posesión y suministro de narcóticos de clase A y B: los medicamentos psicodélicos LSD, DMT, psilocibina, MDMA y marihuana, ya que todos ellos fueron incautados en los espacios colectivos. Me condenaron a 3 años y 9 meses.
También estoy luchando contra una Orden de Prevención de la Delincuencia Organizada Grave exigida por la unidad antiterrorista y la fiscalía. La orden me pondría bajo una forma de arresto domiciliario durante un máximo de 5 años cuando finalmente sea liberado, con un castigo de hasta 5 años si incumplo la orden. La orden controlaría y vigilaría mis movimientos diarios, el contacto con otras personas, la residencia, el uso de dinero, los dispositivos, los viajes internacionales, etc. Exige que se facilite información precisa a la policía de todos mis amigos, contactos y seres queridos y es simplemente un medio para controlar y criminalizar mis amistades y mi entorno vital. Mi juicio por ello está previsto no antes del 15 de enero y la investigación contra mí continúa, al igual que la operación Adream, dirigida al colectivo 325.
Quiero agradecer a todos los que me han apoyado. Mi corazón está abierto y fuerte y estoy decidido. Os envío a todos un gran abrazo y una sonrisa.
Esta es una transcripción del audio.
Pronto habrá más información sobre la Orden de Prevención de la Delincuencia Organizada Grave que quieren imponer a Toby, y el juicio fijado ahora para el 12 de febrero.
¡Es hora de hacer algo de ruido en torno al caso de Toby y mostrar algo de solidaridad!
La dirección para enviar cartas al compañero anarquista Toby:
PS: Puedes encontrar más información sobre el caso del compañero anarquista Toby en INGLES y en ESPAÑOL Por favor, traduzca y distribuya en sus propios círculos y publicaciones.
Je m’appelle Toby Shone et je suis un anarchiste, emprisonné à la prison de Bristol, qui a été enlevé par la police anti-terroriste sous la menace des armes, dans le cadre de l’opération Adream, au Royaume-Uni. Cette opération répressive avait pour cible le collectif 325, un groupe anarchiste de critique et de pratique, ainsi que le site internet 325.nostate.net. L’opération Adream est une attaque de l’État britannique, en collaboration avec ses partenaires européens, contre des groupes d’action directe anarchistes, des projets de contre-information, des initiatives de solidarité avec les prisonnier.e.s et la nouvelle critique anarchiste de la singularité technologique et de la quatrième et cinquième révolutions industrielles. Lors de l’opération Adream, la législation antiterroriste a été utilisée contre le mouvement anarchiste pour la première fois au Royaume-Uni.
J’ai été pris en otage par le régime le 18 novembre 2020, après une course-poursuite avec des flics de l’unité d’intervention spéciale, au fin fond de la forêt de Dean, qui se trouve à la frontière avec le sud du Pays de Galles, à une heure de route au nord de Bristol. Au même moment, des descentes coordonnées ont eu lieu à cinq endroits différents dans la forêt de Dean, contre des projets de vie collective, des lieux de rencontre et un box de stockage. J’ai été emmené, sous surveillance armée, dans un poste de police du coin, où j’ai été détenu au secret et interrogé à de très nombreuses reprises. J’ai refusé de parler pendant les interrogatoires et je n’ai pas coopéré avec les assassins en uniforme.
J’ai été accusé de quatre chefs d’accusation en vertu de la loi antiterroriste. Une accusation selon la Section 2 de cette loi : diffusion de publications terroristes, en tant qu’administrateur présumé du site 325.nostate.net. Deux accusations selon la Section 58 : possession d’informations utiles à des fins de terrorisme. Il s’agit de deux vidéos. L’une d’elles montrait comment assembler une charge explosive artisanale. L’autre montrait comment incendier une antenne relais de téléphone mobile. J’ai été accusé selon la Section 15 : financement du terrorisme, en relation avec des portefeuilles de crypto-monnaie hébergés sur 325.nostate.net pour soutenir des prisonnier.e.s et des publications anarchistes. J’ai récusé toutes les accusations.
Pendant les interrogatoires, j’ai aussi été accusé d’être membre de la FAI/FRI, la Fédération anarchiste informelle/Front révolutionnaire international. J’ai été accusé d’avoir écrit cinq communiqués et d’avoir mené plusieurs actions dans le secteur de Bristol, revendiquées par des cellules de la FAI, de l’Earth Liberation Front ou de l’Animal Liberation Front. Ces actions comprenaient une attaque incendiaire contre un poste de police, l’incendie d’une antenne relais de téléphonie mobile et la libération d’animaux.
Bristol est un secteur du Royaume-Uni où, au cours des deux dernières décennies, il y a eu d’innombrables sabotages et actions directes anarchistes, des actions qui restent irrésolues pour la police, malgré des enquêtes qui ont coûté plusieurs millions de livres et des chasses aux sorcières médiatiques contre les anarchistes de la ville.
Dans les espaces collectifs et les lieux de rencontre perquisitionnés au cours de l’opération Adream, les flics ont saisi des centaines d’exemplaires du numéro 12 de la revue 325, des dizaines de brochures, de livres, d’autocollants, d’affiches et de tracts anarchistes, des ordinateurs portables, des téléphones mobiles, des imprimantes, des disques durs, des caméras, des brouilleurs de fréquences radio, des GPS, des fumigènes, des bombes sonores et lumineuses, des répliques d’armes à feu et de l’argent liquide. Parmi les preuves produites contre moi, il y avait de nombreuses publications anarchistes, dont le n° 12 de la revue 325, qui traite de la quatrième et cinquième révolution industrielle, la brochure Incendiary Dialogues, de Gustavo Rodríguez, Gabriel Pombo da Silva et Alfredo Cospito, publié par Black International Editions. Il y a aussi le texte « Qu’est-ce que l’anarchisme » d’Alfredo Bonnano, le bulletin Dark Nights, le petit livre « Anarchy, civil or subversive? », édité par 325 et Dark Matter publications, un tract en solidarité avec les prisonniers anarchistes Alfredo Cospito et Nicola Gai, un tract contre les confinements liés au Covid-19 intitulé « Affronter la peur – combattre le futur », ainsi que de nombreux autres textes et publications en solidarité avec des prisonniers anarchistes et des organisations révolutionnaires telles que la CCF, Conspiration des Cellules de Feu.
Après être passé devant la chambre d’instruction de Westminster, j’ai été placé en détention provisoire à la prison de Wandsworth, à Londres, sous un régime de détention antiterroriste. A la prison, pendant dix jours on ne m’a pas permis de passer des coups de fil et j’ai eu des restrictions similaires pour mon courrier. On m’a empêché de voir mes avocats pendant six semaines. Vingt-trois heures et demie par jour d’isolement, avec parfois jusqu’à 48 heures sans pouvoir quitter la cellule, à part pour aller chercher mes repas. Pas de promenade pendant les 3 premières semaines et ensuite j’ai été autorisé à sortir en promenade seulement une fois tous les quinze jours, pendant 35 minutes. Pas de salle de sport, pas de bibliothèque, pas d’activité éducatives, pas d’activités du tout. J’ai été gardé dans une cellule qui ressemble à un cachot, sans lumière naturelle, et soumis à des bruits de chantier assourdissants quand j’ai été placé, sur décision de l’unité antiterroriste, à côté d’une nouvelle section de la prison, en construction. Mes lettres, mes appels téléphoniques et mes liens ont tous été soumis à une surveillance et à une censure systématiques, avec des entraves constantes à la possibilité de communiquer avec mes avocats et d’avoir accès à mon courrier et à mes livres. Je n’ai pas reçu le dossier d’enquête dans sont intégralité avant des très nombreux mois.
L’opération Adream est un montage, qui met ensemble des éléments disparates et sans lien entre eux, quelque chose de typique des opérations répressives de l’Europe méridionale, qui s’est répandu sur tout le continent. Cette forme de répression est aujourd’hui utilisée par la police britannique. L’opération Adream essaye de présenter la Conspiration des Cellules de Feu comme une continuation de l’organisation révolutionnaire marxiste-léniniste, pratiquant la lutte armée, 17-Novembre. Il s’agit d’un fantasme important aux fins de la répression, dans cette opération, car au Royaume-Uni la 17-Novembre est sur la liste des groupes terroristes. Plus important encore, l’opération Adream a essayé de présenter les différents groupes, projets d’édition et initiatives anarchistes de soutien aux prisonnier.e.s comme une série de plaques tournantes organisationnelles ayant pour but la mise en œuvre et la glorification du terrorisme.
Cette opération a été autorisée par le directeur du parquet national [d’Angleterre et Pays de Galles ; NdAtt.] Max Hill. L’enquête a révélé la participation, au moins, de flics néerlandais et allemands, ainsi que la main cachée des services de renseignement et il était évident que cette opération avait une dimension internationale, fondée sur des précédentes vagues répressives en Espagne, en Italie et en Grèce. Au cours de mes interrogatoires, par exemple, on m’a posé une liste des questions écrite à l’avance et même les enquêteurs ne semblaient pas comprendre pourquoi on me les posait, car toute cette opération n’était rien d’autre qu’un théâtre de marionnettes guidé par d’autres personnes, pour atteindre un objectif politique. À ce propos, je ne peux que citer l’anarchiste assassiné Bartolomeo Vanzetti, qui a fait remarquer : « Plus ils sont en hauts, plus ils sont idiots ». Cela est bien sûr approprié, car le 6 octobre 2021, au tribunal de Bristol, j’ai été déclaré non coupable. Cependant, j’ai été condamné pour possession et vente de substances stupéfiantes de classe A et B : les médicaments psychédéliques LSD, DMT, psilocybine, MDMA et marijuana, toutes saisies dans des espaces collectifs. J’ai été condamné à 3 ans et 9 mois.
Je me me bat aussi contre une Ordonnance de prévention de la criminalité organisée [Serious Organised Crime Prevention Order, SCPO, une mesure de contrôle préventif ; NdAtt.], demandée par la police antiterroriste et le parquet. Cette ordonnance me placerait, à ma sortie de prison, sous une forme d’assignation à résidence pendant une période pouvant aller jusqu’à 5 ans, avec, si je ne la respecte pas, une peine pouvant aller jusqu’à 5 ans. L’ordonnance prévoit le contrôle et la surveillance de mes déplacements quotidiens, de mes contacts avec d’autres personnes, de ma résidence, de l’utilisation de mon argent et de mes appareils électroniques, de mes voyages à l’étranger, etc. Cela exige que je fournisse aux flics des informations précises sur tous mes ami.e.s, contacts et proches et ce n’est rien d’autre qu’un moyen de surveiller et de criminaliser mes amitiés et mon milieu de vie. Mon procès pour cette demande de surveillance est prévu pour le 15 janvier [les compas d’Act for freedom now! précisent que cette audience est prévue pour le 11 février ; NdAtt.], au plus tôt, et l’enquête à mon encontre continue, tout comme l’opération Adream visant le collectif 325.
Je tiens à remercier tou.te.s ceux/celles qui m’ont soutenu.
Mon cœur est ouvert et fort et je suis déterminé. J’envoie à vous tou.te.s une énorme accolade et un sourire.
[Ce texte est la transcription d’un enregistrement audio fait avec Toby ; NdAtt.]
BristolUK: Toby Shone spricht aus dem Gefängnis von Bristol, und erklärt seinen Fall.
„Mein Name ist Toby Shone, und ich bin ein inhaftierter Anarchist im Gefängnis von Bristol.
Ich wurde in Großbritannien, als Teil der Operation Adream, mit vorgehaltener Waffe von der Anti-Terror-Einheit entführt. Die Repression richtete sich gegen die Kritik und Praktiken der anarchistischen Gruppe 325 Collective und der Website 325.nostate.net. Operation Adream ist ein Angriff des britischen Staates, in Zusammenarbeit mit europäischen Partnern gegen anarchistische Direktaktionsgruppen, Gegeninformationsprojekte, Gefangenensolidaritätsinitiativen und die neue anarchistische Kritik an der technologischen Singularität und der vierten und fünften industriellen Revolution. Mit der Operation Adream wurde das erste Mal, dass Anti-Terror-Gesetze gegen die anarchistische Bewegung im Vereinigten Königreich eingesetzt.
Ich wurde am 18. November 2020 vom Regime, durch eine Spezialeinheit der Polizei, nach einer Verfolgungsjagd durch den abgelegenen Forest of Dean, der an der Grenze zu Südwales liegt, eine Stunde nördlich von Bristol, als Geisel genommen. Zur gleichen Zeit fanden koordinierte Razzien an fünf Adressen im Forest of Dean statt, die sich gegen kollektive Wohnprojekte, Treffpunkte und eine Lagereinheit richteten. Ich wurde unter bewaffneter Aufsicht zu einer nahe gelegenen Polizeistation gebracht. Dort hat man mich in Isolationshaft genommen und ich wurde
viele, viele Male verhört. Ich weigerte mich, während der Verhöre mit den Mördern in Uniform zu sprechen und zu kooperieren.
Ich wurde in vier Fällen wegen Terrorismus angeklagt. Eine Anklage auf Abschnitt 2 lautete, Verbreitung von terroristischen Publikationen als mutmaßlicher Administrator von 325.nostate.net. Zwei Anklagen wegen Abschnitt 58, Besitz von Informationen, die zum Zwecke des Terrorismus genutzt werden. Dabei handelt es sich um zwei Videos. Eines davon zeigte, wie man eine explosive Hohlladung improvisiert. Das andere, wie man einen Mobilfunksender in Brand setzt. Außerdem wurde ich wegen Abschnitt 15 angeklagt, Finanzierung von Terrorismus, und zwar im Zusammenhang mit Kryptowährungs-Geldbörsen, die auf 325.nostate.net gehostet wurden und zur Unterstützung anarchistischer Gefangener und Puplikationen verwendt wurde. Ich habe alle Vorwürfe bestritten.
Während der Verhöre wurde ich auch beschuldigt, Mitglied der FAI/IRF, der informellen anarchistische Föderation/Internationale Revolutionäre Front zu sein. Ich wurde beschuldigt,
fünf Dokumente geschrieben und mehrere Aktionen in der Gegend von Bristol durchgeführt zu haben, die den Zellen der FAI sowie der Earth- and Animal Liberation Front zugeordnet wurden. Dazu gehörte ein Brandanschlag auf eine Polizeistation, das Niederbrennen eines Mobilfunksenders und die Befreiung von Tieren.
Bristol ist ein Gebiet im Vereinigten Königreich, in dem in den letzten Jahren unzählige anarchistische Sabotageakte und direkte Aktionen stattgefunden haben, die trotz millionenschwerer Ermittlungen und medialer Hexenjagden, gegen Anarchisten*innen in der Stadt, erfolglos blieben.
In den kollektiven Räumen und Treffpunkten wurden während der Operation Adream hunderte von Exemplaren der Zeitschrift 325 #12, Dutzende von anarchistische Pamphlete, Bücher, Aufkleber, Plakate und Flugblätter, Laptops, Mobiltelefone Drucker, Festplatten, Kameras, Radiofrequenzstörsender, GPS-Geräte, Rauch-, Lärm- und Flash Wurfkörper, Nachbildungen von Schusswaffen und Bargeld von der Polizei beschlagnahmt. Unter den gegen mich vorgelegten Beweisen waren zahlreiche anarchistische Publikationen, darunter die Zeitschrift 325 #12, die sich mit der vierten und fünften industriellen Revolution befasst und das Pamphlet “Incendiary dialogues” von Gustavo Rodríguez, Gabriel Pombo da Silva und Alfredo Cospito, die von Black International Editions veröffentlicht wurden. Auch der Text “What is anarchism” von Alfredo Bonnano, Dark Nights Newsletter, das kleine Buch “Anarchie, civil or subversive?” von 325 und Dark Matter publications, ein Flyer in Solidarität mit den anarchistischen Gefangenen Alfredo Cospito und Nicola Gai und ein Flyer gegen die COVID-19-Lockdowns mit dem Titel “Face the fear, fight the future”, sowie viele andere Texte und Publikationen in Solidarität mit anarchistischen Gefangenen und revolutionären Organisationen wie der CCF (Conspiracy of Cells of Fire).
Ich wurde in das Wandsworth-Gefängnis in London gebracht, nachdem ich vor dem Westminster Magistrates Court inhaftiert und unter antiterroristischen Bedingungen festgehalten wurde. Es war mir zehn Tage lang untersagt im Gefängnis zu telefonieren, und Briefe zu erhalten.Sechs Wochen lang durfte ich meine Anwälte nicht sehen. 23,5 Stunden war ich in Isolationshaft und manchmal durfte ich 48 Stunden meine Zelle, bis auf das Holen einer Mahlzeit, nicht verlassen. Kein Hofgang in den ersten 3 Wochen und danach nur alle zwei Wochen für 35 Minuten. Kein Fitnessraum, keine Bibliothek, keine Bildung, keine Aktivitäten. Ich wurde in einer kerkerähnlichen Zelle ohne Tageslicht ohrenbetäubend lautem Baulärm ausgesetzt, da ich von der Antiterroreinheit neben einem neuen, im Bau befindlichen Teil des Gefängnisses untergebracht wurde. Meine Briefe, Telefonanrufe und Kontakte wurden routinemäßig überwacht und zensiert, wobei der Zugang zu meinen Anwälten, meiner Post und meinen Büchern ständig behindert wurde. Viele, viele Monate lang habe ich nicht den vollständigen Fall gegen mich erhalten.
Die Operation Adream, die ungleiche, unverbundene Elemente zusammenfügt, was typisch für repressive Maßnahmen in Südeuropa ist, hat sich in ganz Europa verbreitet. Sie wird nun auch von der britischen Polizei durchgeführt. Operation Adream versucht, die Verschwörung Cells of Fire als eine Fortsetzung der bewaffneten marxistisch-leninistischen revolutionären Organisation 17. November darzustellen. Dieses Hirngespinst wird zum Zwecke der Unterdrückung in dieser Operation genutzt, da die Gruppe 17. November in Großbritannien verbotene ist. Am wichtigsten ist, dass die Operation Adream darauf abzielte die verschiedenen anarchistischen Gruppen, Verlagsprojekte und Initiativen zur Unterstützung von Gefangenen als eine Reihe von organisatorischen zentralen Stellen für die Ausführung und Verherrlichung des Terrorismus darzustellen.
Das Verfahren wurde vom Leiter der Staatsanwaltschaft Max Hill QC genehmigt. Die Ermittlungen ergaben zumindest die Beteiligung niederländischer und deutscher Polizisten, den versteckten Einfluss von Sicherheitsdiensten und eine internationale Dimension der Operation, die auf früheren Repressionswellen in Spanien, Italien und Griechenland beruht. Während meiner Verhöre wurde mir ein vorformuliertes Skript mit Fragen vorgelegt. Nicht einmal die Ermittler schienen zu verstehen warum mir manche dieser Fragen vorgelegt wurden. Die ganze Operation diente als Marionette, deren Fäden von anderen gelenkt wurde, um ein politisches Ziel zu erreichen. Dazu kann ich nur den ermordeten Anarchisten Bartholomäus Vanzetti zitieren, der bemerkte: “the higher of them, the more jackass.” Es ist sicherlich angemessen, denn am 6. Oktober 2021 wurde ich vor dem Bristol Crown Gericht für nicht schuldig befunden. Verurteilt wurde ich jedoch wegen des Besitzes und von Betäubungsmitteln der Klassen A und B: dem psychedelischen Arzneimittel LSD, DMT, Psilocybin, MDMA und Marihuana, die alle in den Gemeinschaftsräumen beschlagnahmt wurden. Ich wurde zu 3 Jahren und 9 Monaten Haft verurteilt.
Ich kämpfe auch gegen eine Anordnung zur Verhinderung schwerer organisierter Kriminalität, die von der Anti-Terror-Einheit und der Staatsanwaltschaft gefordert wird. Durch diese Anordnung würde ich, wenn ich endlich entlassen werde, 5 Jahre Hausarest erhalten, mit einer Strafeerhöhung von bis zu 5 Jahren, falls ich gegen die Auflagen verstoße. Die Anordnung würde meine täglichen Bewegungen, meine Kontakte zu anderen, meinen Wohnsitz, die Verwendung von Geld, Geräte, internationale Reisen völlig einschränken. Sie verlangt, dass ich genaue Informationen über alle meine Freunde*innen, Bekannten und Verwandten an die Polizei weitergebe und dient lediglich dazu meine Freundschaften und mein Lebensumfeld zu überwachen und zu kriminalisieren. Mein Prozess dazu ist frühestens für den 15. Januar angesetzt [ das ist 11 Februar], und die Ermittlungen gegen mich gehen weiter, ebenso wie die Operation Adream, die sich gegen das Kollektiv 325 richtet.
Ich möchte all denen danken, die mich unterstützt haben. Mein Herz ist offen und stark und ich bin entschlossen. Ich sende euch allen eine große Umarmung und ein Lächeln.“
Dies ist eine Abschrift einer Audioaufnahme.
Bald werden weitere Informationen über die Anordnung zur Verhinderung schwerer organisierter Kriminalität folgen, die sie gegen Toby verhängen wollen und über den Prozess, der jetzt für den 11. Februar angesetzt ist.
Es ist an der Zeit, auf Tobys Fall aufmeksam zu machen und Solidarität zu zeigen!!
Bristol UK: Toby Shone przemawia z więzienia w Bristolu, wyjaśniając swoją sprawę.
Nazywam się Toby Shone i jestem anarchistą przetrzymywanym w więzieniu w Bristolu, który trzymany na muszce został porwany przez jednostkę antyterrorystyczną w ramach operacji Adream w Wielkiej Brytanii. Celem represji była anarchistyczna grupa krytyki i akcji bezpośrednich – kolektyw 325- oraz strona internetowa 325.nostate.net. Operacja Adream to atak brytyjskiego państwa w połączeniu z europejskimi partnerami na anarchistyczne grupy akcji bezpośrednich, projekty kontrinformacyjne, inicjatywy solidarności więźniów, na nową anarchistyczną krytykę technologicznej osobliwości oraz czwartej i piątej rewolucji przemysłowej. Operacja Adream jest pierwszym przypadkiem w Wielkiej Brytanii, kiedy ustawa antyterrorystyczna została użyta przeciwko ruchowi anarchistycznemu.
18 listopada 2020 roku zostałem wzięty jako zakładnik reżymu przez zespół policjantów z taktyczną bronią palną po pościgu samochodowym przez odległe Forrest of Dean, które znajduje się na granicy z Południową Walią, godzinę drogi na północ od Bristolu. W tym samym czasie miały miejsce skoordynowane naloty na pięć adresów w Forrest of Dean, wymierzone w projekty kolektywnego życia, lokale i magazyn. Zostałem zabrany pod uzbrojoną strażą na pobliski posterunek policji, gdzie przetrzymywano mnie w odosobnieniu i przesłuchiwano wiele, wiele razy. Odmówiłem mówienia podczas przesłuchań i nie współpracowałem z mordercami w mundurach.
Postawiono mi cztery zarzuty o terroryzm. Jeden zarzut z paragrafu 2, rozpowszechnianie publikacji terrorystycznych jako podejrzany administrator 325.nostate.net. Dwa zarzuty z sekcji 58. Posiadanie informacji przydatnych do celów terroryzmu. Chodzi o dwa filmy. Jeden z nich pokazywał, jak zaimprowizować ładunek wybuchowy. A drugi pokazywał, jak spalić nadajnik telefonu komórkowego. Zostałem oskarżony o Sekcję 15, finansowanie terroryzmu, co było związane z portfelami kryptowalutowymi hostowanymi na 325.nostate.net, które były przeznaczone na wsparcie anarchistycznych więźniów i publikacji. Zaprzeczyłem wszystkim zarzutom.
Podczas przesłuchań zostałem również oskarżony o przynależność do FAI/IRF, nieformalnej anarchistycznej federacji Międzynarodowy Front Rewolucyjny. Oskarżono mnie o napisanie pięciu dokumentów i przeprowadzenie kilku akcji w rejonie Bristolu, na które powoływały się komórki FAI, jak również komórki Frontu Wyzwolenia Ziemi i Frontu Wyzwolenia Zwierząt. Obejmowały one podpalenie posterunku policji, spalenie nadajnika komórki i akcja uwolnienia zwierząt.
Bristol jest obszarem Wielkiej Brytanii, gdzie w ciągu ostatnich dwóch dekad miały miejsce niezliczone anarchistyczne sabotaże i akcje bezpośrednie, które pozostają nierozwiązane przez policję, pomimo wielomilionowych dochodzeń i wspólnych medialnych polowań na czarownice przeciwko anarchistom.
Z przestrzeni zbiorowych i miejsc, które zostały przeszukane podczas operacji Adream, policjanci zarekwirowali setki egzemplarzy magazynu 325, dziesiątki anarchistycznych broszur, książek, naklejek, plakatów i ulotek. Laptopy, telefony komórkowe, drukarki, dyski twarde, aparaty fotograficzne, urządzenia wykorzystujące częstotliwości radiowe, urządzenia gps, ładunki dymne, dźwiękowe i błyskowe, repliki broni palnej i gotówkę. Wśród dowodów wykorzystanych przeciwko mnie były liczne publikacje anarchistyczne, w tym magazyn 325 #12, który jest o czwartej i piątej rewolucji przemysłowej, broszura “Incendiary dialogues” autorstwa Gustavo Rodrígueza, Gabriela Pombo da Silva i Alfredo Cospito, która została opublikowana przez Black International Editions. Również tekst “Czym jest anarchizm” Alfredo Bonnano, biuletyn Dark Nights, mała książka “Anarchia, cywilna czy wywrotowa?” wydana przez 325 i Dark Matter publications, ulotka z anarchistycznymi więźniami Alfredo Cospito i Nicola Gai, ulotka przeciwko blokadom COVID-19 zatytułowana “Zmierz się ze strachem, walcz z przyszłością”, jak również wiele innych tekstów i publikacji w solidarności z anarchistycznymi więźniami i rewolucyjnymi organizacjami takimi jak the CCF, Conspiracy of Cells of Fire.
Po wizycie w sądzie Westminster Magistrates Court i przetrzymywaniu w warunkach antyterrorystycznych, odesłano mnie do więzienia Wandsworth w Londynie. Przez dziesięć dni odmawiano mi wykonywania jakichkolwiek połączeń telefonicznych, a także nałożono podobne embargo na moją pocztę. Przez sześć tygodni nie mogłem spotykać się z moimi prawnikami. 23,5 godzinna izolatka, a czasami nawet 48 godzin bez możliwości opuszczenia celi w celu innym niż spożycie posiłku. Brak spacerniaka przez pierwsze 3 tygodnie, a potem pozwolenie na wyjście na spacerniak tylko raz na dwa tygodnie na 35 minut. Żadnej siłowni, biblioteki, edukacji, żadnych zajęć. Byłem przetrzymywany w celi przypominającej loch, bez naturalnego światła i poddany ogłuszającemu hałasowi budowy, ponieważ zostałem umieszczony przez jednostkę antyterrorystyczną obok nowo budowanej części więzienia. Moje listy, rozmowy telefoniczne i stowarzyszenia były rutynowo monitorowane i cenzurowane, a dostęp do moich prawników, poczty i książek był stale utrudniany. Przez wiele, wiele miesięcy nie otrzymywałem pełnego opisu sprawy przeciwko mnie.
Operacja “Adream” to montaż, łączenie różnych, niepowiązanych ze sobą elementów, typowy dla operacji represyjnych w Europie Południowej, który rozprzestrzenił się na cały kontynent. Obecnie jest ona stosowana przez brytyjską policję. Operacja Adream ma na celu przedstawienie Konspiracji Komórek Ognia jako kontynuacji zbrojnej marksistowsko-leninowskiej organizacji rewolucyjnej November 17th. Jest to ważny wymysł dla celów represji w tej operacji, ponieważ November 17th jest grupą zakazaną w Wielkiej Brytanii. Co najważniejsze, Operacja Adream miała na celu przedstawienie różnorodnych grup anarchistycznych, projektów wydawniczych i inicjatyw wspierających więźniów jako szeregu ośrodków organizacyjnych zajmujących się wykonywaniem i gloryfikacją terroryzmu.
Sprawa została zatwierdzona przez dyrektora oskarżeń publicznych Maxa Hilla QC. Śledztwo ujawniło udział holenderskich i niemieckich policjantów, ukrytą rękę służb bezpieczeństwa, a międzynarodowy wymiar operacji oparty na poprzednich falach represji w Hiszpanii, Włoszech i Grecji był oczywisty. Podczas moich przesłuchań zadawano mi z góry napisany scenariusz pytań, których nawet detektywi zdawali się nie rozumieć, dlaczego je zadawano, ponieważ cała operacja była marionetką kierowaną przez innych w celu osiągnięcia celu politycznego. Na ten temat mogę tylko zacytować zamordowanego anarchistę Bartłomieja Vanzettiego, który zauważył: “Im wyżej postawiony, tym większy debil” (“The higher of them, the more jackass”.). Jest to z pewnością właściwe, ponieważ 6 października 2021 roku w Bristol Crown Court zostałem uznany za Niewinnego. Zostałem jednak skazany za posiadanie i dostarczanie środków odurzających klasy A i B: leków psychodelicznych LSD, DMT, psylocybiny, MDMA i marihuany, ponieważ wszystkie one zostały skonfiskowane z przestrzeni zbiorowych. Zostałem skazany na 3 lata i 9 miesięcy.
Walczę również z nakazem zapobiegania poważnej przestępczości zorganizowanej (Serious Organised Crime Prevention Order), którego domaga się jednostka antyterrorystyczna i prokuratura. Nakaz ten nakładałby na mnie areszt domowy na okres do 5 lat, a w przypadku jego naruszenia groziłaby mi kara do 5 lat pozbawienia wolności. Nakaz będzie kontrolował i monitorował moje codzienne ruchy, kontakty z innymi, miejsce zamieszkania, korzystanie z pieniędzy, urządzeń, podróże zagraniczne i tak dalej. Nakaz wymaga podania policjantom dokładnych informacji o wszystkich moich przyjaciołach, kontaktach i bliskich, jest po prostu środkiem do monitorowania i kryminalizacji moich przyjaźni i środowiska życia. Mój proces w tej sprawie jest zaplanowany nie wcześniej niż na 15 stycznia, a dochodzenie przeciwko mnie trwa nadal, podobnie jak operacja Adream, która jest wymierzona w kolektyw 325.
Chcę podziękować wszystkim tym, którzy mnie wspierali. Moje serce jest otwarte i silne, a ja jestem zdeterminowany. Przesyłam Wam wszystkim ogromny uścisk i uśmiech.
Russian:
Бристоль, Великобритания: Тоби Шон пишет из застенок бристольской тюрьмы, рассказывая свою историю.
“Меня зовут Тоби Шон, я заключенный в Бристольской тюрьме анархист, похищенный под дулом пистолета “антитеррористическим” подразделением английской полиции в рамках операции “Adream” (Анархомечта) в Великобритании. Репрессии были нацелены на анархическую группу критики и практики, под названием “коллектив 325” и сайт 325.nostate.net.
Операция “Adream” – это атака британского государства совместно с европейскими партнерами на анархические группы прямого действия, контр-информационные проекты, инициативы солидарности с заключенными и новой анархической критики технологической сингулярности и четвертой и пятой промышленных революций. Операция “Adream” – это первый случай применения антитеррористического законодательства против анархистского движения в Великобритании.
18 ноября 2020 года я был взят в заложники режима вооружённой тактическим огнестрельным оружием группой легавых после погони на автомобилях в отдаленном лесу Дин, на границе с Южным Уэльсом, примерно в часе езды к северу от Бристоля. В то же время в пяти точках в Лесу Дин прошли скоординированные рейды против проектов коллективного проживания, тусовок и складов. Под вооруженной охраной меня доставили в ближайший обезьянник, где держали без связи с внешним миром и допрашивали бесконечное количество раз. Я отказывался говорить на допросах и не сотрудничал с убийцами в форме.
Мне было предъявлено обвинение по четырем пунктам о подозрении в терроризме. Первым обвинением было распространение террористических публикаций: меня подозревали в том, что я являлся админом сайта 325.nostate.net. Два обвинения были представлены по статье 58 – владение информацией, полезной для террористических целей. В этом они ссылались на два видео. Одно о том, как изготовить кумулятивный взрывчатый заряд, а другое демонстрировало как сжечь передатчик мобильного телефона. Меня так же обвинили в 15 статье – финансировании терроризма: это обвинение было связано с кошельками криптовалюты, размещенными на 325.nostate.net, на которые собирались пожертвования для поддержки заключенных-анархистов и публикаций. Я отрицал все обвинения.
Во время допросов меня также обвиняли в членстве в FAI / IRF, неформальной анархистской федерации / Международном революционном фронте. Помимо этого меня обвинили в написании пяти документов и проведении нескольких акций в районе Бристоля, на которые претендовали ячейки ФАИ, а также Фронт освобождения Земли и животных. Они включали поджоги полицейского участка, сожжение передатчика мобильного телефона и освобождение животных.
Бристоль – это место, где за последние два десятилетия было проведено бесчисленное количество саботажей и прямых акций анархистов, которые до сих пор остаются нераскрытыми полицией, несмотря на многомиллионные расследования и совместные со СМИ кампании по “охоте на ведьм” против анархистов в городе.
Из мест скопления людей и тусовок, которые подверглись рейду во время операции “Adream”, полицейские изъяли сотни экземпляров 12 номера журнала “325”, десятки анархистских брошюр, книги, стикеры, плакаты и листовки, ноутбуки, мобильные телефоны, принтеры, жесткие диски, фотоаппараты, радио. Частотные глушители, устройства GPS, дымовые шашки, шумовые и световые заряды, огнестрельное оружие и наличные деньги. В доказательствах, предъявленных против меня, были многочисленные анархистские публикации, в том числе 12 номер журнала “325”, посвященный четвертой и пятой промышленной революции, брошюра Густаво Родригеса, Габриэля Помбо да Силва и Альфредо Коспито «Зажигательные диалоги», изданная Black International Editions.. Также текст «Что такое анархизм» Альфредо Боннано, информационная листовка «Темные ночи», небольшая книга «Анархия, гражданская или подрывная?» издания журналов “325” и “Dark Matter”, листовка в знак солидарности с заключенными-анархистами Альфредо Коспито и Никола Гай, листовка против карантина COVID-19 под названием «Лицом к лицу со страхом, сражайтесь с будущим», а также многие другие тексты и публикации о солидарности с политзаключёнными анархистами и революционными организациями, такими как CCF или “Conspiracy of Cells of Fire” (Заговор ячеек огня).
Я был отправлен в тюрьму Уондсворт в Лондоне после того, как предстал перед Вестминстерским магистратским судом и содержался в особых антитеррористических условиях. В течение десяти дней мне было отказано в праве позвонить, писать письма также было запрещено. В течении 6 недель ко мне не пускали адвокатов. Я был посажен в одиночную камеру, которую я не мог покидать иногда 23,5 часа, а иногда до 48 часов ни для чего, кроме как забирать еду. В течение первых 3 недель меня не выпускали даже во двор, а затем разрешали выходить на улицу только один раз в две недели на 35 минут. Ни спортзала, ни библиотеки, ни образования, ни занятий. Меня держали в камере, похожей на темницу, без естественного освещения и мучали оглушительно громким шумом стройки, так как контртеррористическое подразделение поместило меня в камеру, находящуюся рядом с новым, строящимся корпусом тюрьмы. Мои письма, телефонные звонки и действия – все это подлежало регулярному контролю и жесточайшей цензуре, а для посещения меня моими адвокатами постоянно ставились всевозможные препятствия, как и ставились палки в колёса для получения почты и книг. Я не получал полное досье о деле против меня много-много месяцев.
Вся операция “Анархомечта” – это сфабрикованное дело, объединяющее в одну кучу разрозненные, несвязанные между собой компоненты, что типично для репрессивных операций в Южной Европе, распространённых по всему континенту. Сейчас этот фарс разворачивает британская полиция. Операция “Adream” направлена на изоблачение “Заговора ячеек огня” как продолжения вооруженной марксистско-ленинской революционной организации “17 ноября”. Создание такой легенды очень важно для целей репрессий в этой операции, поскольку “17 ноября” – запрещенная в Великобритании организация. Что наиболее важно, операция «Adream» стремилась выдать широкий спектр анархических групп, издательств и инициативы по поддержке заключенных за множество организационных центров, существующих для осуществления и прославления терроризма.
Дело было санкционировано генеральным прокурором Максом Хиллом, королевским адвокатом. Расследование выявило, что в деле участвовали, как минимум, голландские и немецкие мусора, что намекает о тайном поддексте, глясящем, что службы “безопасности” видят здесь международный аспект операции, основанной на предыдущих волнах репрессий в Испании, Италии и Греции. Во время допросов мне задавали заранее составленный сценарий вопросов, которые не понимали даже детективы, которые вели допрос, поскольку вся операция была фарсом, которым руководили другие для достижения политических целей. Говоря об этом, я могу только процитировать убитого анархиста Бартоломью Ванцетти, который заметил: “The higher of them, the more jackass.” («Чем они выше, тем тупорылее».) Это, конечно, однозначно верно, ибо 6 октября 2021 года в Бристольском королевском суде я был признан НЕвиновным. Однако осудили меня за хранение и продажу наркотиков класса A и B: психоделических препаратов ЛСД, ДМТ, псилоцибина, МДМА и марихуаны, которые были изъяты из коллективных пространств. Меня приговорили к 3 годам и 9 месяцам.
Я также сужусь с обвинением в участии в “серьезной организованной преступности”, которое представлено против меня антитеррористическим подразделением и прокуратурой. В качестве наказания они запрашивают для меня домашний арест на срок до 5 лет, а после того, как меня выпустят – условный срок с наказанием ещё до 5 лет, если я нарушу порядок. При этом все мои ежедневные передвижения, контакты с другими людьми, проживание, использование денег, устройств, международные поездки и так далее будут контролироваться и отслеживаться. Обвинение требует также предоставления точной информации полицейским обо всех моих друзьях, родственниках и знакомых и является просто средством контроля и криминализации моей дружбы и среды проживания. Суд надо мной по этому делу назначен не ранее 15 января, и расследование против меня продолжается, как и операция “Adream”, направленная против коллектива “325”.
Я хочу поблагодарить всех, кто меня поддерживал. Мое сердце открыто и воля сильна, и я полон решимости. Я обнимаю всех вас и улыбаюсь.”
Это расшифровка аудиозаписи.
Вскоре последуют новые постановления о “предупреждении серьезной организованной преступности”, в которых они хотят обвинить Тоби, а суд назначен на 11 февраля.
Пора поднять шумиху вокруг дела Тоби и проявить солидарность!!!
Дополнительную информацию о деле Тоби можно найти на странице https://darknights.noblogs.org/post/tag/toby-shone/. Пожалуйста, переведите и распространите в своих кругах.
Je m’appelle Toby Shone et je suis un anarchiste, emprisonné à la prison de Bristol, qui a été enlevé par la police anti-terroriste sous la menace des armes, dans le cadre de l’opération Adream, au Royaume-Uni. Cette opération répressive avait pour cible le