The first day of zizanio has come to an end! The corner of Fylis and Ferron was filled with life by solidarians who supported the projects, neighboors who came to meet and greet and bypassers who contributed to our effort to gather first need products. The attendance and participation of the people invited as well as of the people who spontaneously approached the space was of great practical and sentimental value to each and everyone of us! The need to support the project continues especially during the first days which are crucial for both its progress and in terms of repression. Our rendez-vous is renewed for (today) 4/4 from 10.00 for collective works in our new space.
P.S. Our most immediate need is furniture(tables, chairs, carpets, cushions)
————–
Στην Φυλής και Φερών η Βικτώρια έχει ένα νέο κατειλημμένο κοινωνικό χώρο. Ένας χώρος για την αυτοοργάνωση της γειτονιάς, για κοινωνικές παρεμβάσεις, για συλλογική αντίσταση και για την οικοδόμηση μιας κοινότητας.
Ας συναντηθούμε στο χώρο αυτό για να ανταλλάξουμε σκέψεις και ανησυχίες, φαγητό, καφέ και ρούχα και για οποίον άλλο λόγο μπορούμε να φανταστούμε. Για χαριστικά παζάρια και δωρεάν κουρέματα, για προβολές και καφενεία, για αυτομορφώσεις και διάβασμα, για workshops και συνελεύσεις. Να χαρούμε το χώρο αυτό ως ένα βήμα προς την απελευθέρωση όλο και περισσότερων δημόσιων χώρων, να αρπάξουμε την αρχή αυτή ως αυτές/οί που διαμορφώνουν και ορίζουν τους αγώνες τους και τις ζωές τους. Αυτές/οί που δεν περιμένουν από άλλους ανθρώπους ή θεσμούς, που δεν αναμένουν κάποιες πιο ευνοϊκές συνθήκες για να πράξουν.
Με τα Ζιζάνια σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε ένα ζωντανό χώρο μακριά από τη ρατσιστική, σεξιστική, καπιταλιστική βία του κράτους και της σημερινής κοινωνίας. Οραματιζόμαστε ένα χώρο αλληλεπίδρασης μεταξύ ατόμων διαφορετικών καταγωγών, ταυτοτήτων, ηλικιών, γλωσσών, απόψεων. Τις συνθήκες αυτές πρέπει να τις δημιουργήσουμε και να τις διαφυλάξουμε όλες/οι μαζί, συναντώντας η μία τον άλλο, δυναμώνοντας τις συντροφικές μας σχέσεις, διασυνδέοντας τις κοινοτητές μας και τους αγώνες μας. Για πολύ καιρό ονειρευόμασταν κάτι τέτοιο -σίγουρα δεν είμαστε οι μόνες/οι- και τώρα ήρθε η ώρα να πράξουμε. Με τις σκέψεις αυτές, σας προσκαλούμε να αναδείξετε τα δικά σας ζητήματα, να καταθέσετε τις δικές σας ιδέες, να αρχίσετε τις δικές σας πρωτοβουλίες και τους αγώνες και να συνδιαμορφώσουμε όλα μαζί το χώρο και τις λειτουργίες του.
Η Βικτώρια είναι ο τόπος που ζούμε και συναντιόμαστε και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βρεθήκαμε στους αγώνες της γειτονιάς. Ζώντας στη Βικτώρια έχουμε παρατηρήσει και βιώσει την πολυεπίπεδη κρίση που εξελίσσεται γύρω μας: οικονομική πίεση, μαύρη εργασία, ρατσιστική βία, καταρρέον σύστημα υγείας, περιορισμοί κυκλοφορίας και μια γενικότερη ψυχολογική κατάσταση φόβου και ανασφάλειας. Σε αυτή τη συγκεκριμένη γειτονιά, η φασιστική στροφή της Ελλάδας και της Ευρώπης είναι κάτι παραπάνω από εμφανής: εθνικιστική ρητορική, στρατιωτικοποίηση των δρόμων και των δημόσιων χώρων μας, ρατσιστική βία στο σχολικό περιβάλλον, στην χαμηλόμισθη εργασία, στη ζωή στο δρόμο και καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης.
Η Βικτώρια ήταν και είναι μια γειτονιά των περιθωριοποιημένων: μετανάστ(ρι)ες, queer υποκείμενα, σεξεργάτριες, τοξικοεξαρτημένα, φτωχά και όποια άλλα άτομα το κράτος και η κοινωνία ωθούν στο περιθώριο. Η περιθωριοποίηση δημιουργείται και συντηρείται με τους ρατσιστικούς αστυνομικούς ελέγχους, τις φασιστικές επιθέσεις, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, την επιβεβλημένη κοινωνική απομόνωση, την αυξημένη στεγαστική επισφάλεια. Και πιο πρόσφατα, η έλλειψη δημόσιου χώρου που έχουμε βιώσει όλες μας λόγω της αστυνομικής εισβολής και της επέλασης των καπιταλιστικών συμφερόντων.
Το κράτος και οι φασίστες σύμμαχοί του έχουν από καιρό χρησιμοποιήσει ρατσιστικές ρητορικές και μεθόδους κατασταλτικής δράσης για να πείσουν την κοινή γνώμη ότι το πρόβλημα στη Βικτώρια είναι η μετανάστευση και όχι η καπιταλιστική αποξένωση, η έλλειψη κοινωνικών υπηρεσιών, η έλλειψη κοινότητας, με πρόσφατη κορύφωση τα γεγονότα του καλοκαιριού του 2020. Όταν μετανάστ(ρι)ες ωθήθηκαν βίαια στην πλατεία Βικτωρίας, αποκλείστηκαν από την πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης, παρενοχλήθηκαν από τους τοπικούς μαγαζάτορες και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν παρά τη θέλησή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την Ελλάδα. Την ίδια στιγμή οι φασίστες έκαναν την εμφάνισή τους ξανά στην πλατεία συνοδευόμενοι από τον Μπογδάνο και τον Κασιδιάρη, ξυπνώντας τα παλιά τραύματα της δράσης της Χρυσής Αυγής όταν χτυπούσαν και κυνηγούσαν κόσμο γύρω από τον Άγιο Παντελεήμονα.
Η Βικτώρια λειτουργεί ως ένα εσωτερικό σύνορο που (ανά)παράγει τη βία των εξωτερικών συνόρων της Ελλάδας. Όπως τα νησιά και ο Έβρος, έτσι και η Βικτώρια είναι ένα μέρος συνεχών εκκενώσεων, απειλών για επαναπροωθήσεις και χωρίς πρόσβαση στην υγεία. Αυτά χρησιμοποιούνται από το κράτος για να αποτρέψουν άτομα εν κινήσει να εγκατασταθούν και τα σταματάνε από το να καθορίσουν τις μοίρες τους. Ταυτόχρονα η Βικτώρια είναι γεμάτη άδεια κτήρια, ιδιωτικοποιημένες ζώνες, χωρίς κοινωνικούς χώρους και γεμάτη ΜΚΟ που κόσμος αναγκάζεται να βασιστεί πάνω τους παρά τις πατερναλιστικές μεθόδους, τα απάνθρωπα κριτήρια <<ευαλωτότητας>>, τους κερδοσκοπικούς στόχους και τις παροδικές λύσεις.Δεν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε εύκολες απαντήσεις και λύσεις. Για μας ο δρόμος ανοίγει με την αντίσταση και την αντιπαράθεση στις καπιταλιστικές και νόμιμες δομές που μας έφεραν ως εδώ. Κάνουμε κατάληψη ενάντια στους μπάτσους, το κράτος, τις κτηματομεσιτικές εταιρείες, την πατριαρχία, την εκκλησία και την τυπική αδιαφορία. Βλέπουμε αυτήν την κίνηση ως έναν τρόπο να συνεχίσουμε τους συλλογικούς μας αγώνες και να τους ενσωματώσουμε στη γειτονιά. Κάνουμε κατάληψη για να δώσουμε πνοή ζωής στα εγκαταλλελημένα κτήρια και να εξερευνήσουμε νέες δυνατότητες χρήσης. Δεν μπορούμε να βασιστούμε ούτε στο κράτος ούτε στις ΜΚΟ για να χτίσουμε τις κοινότητές μας μέσα στη γειτονιά. Να βασιστούμε μόνο στα εαυτά μας και στις σχέσεις μας.
Κάνοντας αυτό το βήμα αγκαλιάζουμε ανοιχτά την παρανομία και την ανασφάλεια που χαρακτηρίζει τη Βικτώρια. Αλήθεια, τι δεν είναι παράνομο εδώ στο σημείο αυτό; Άνθρωποι που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κοιμούνται στην πλατεία και σε παρατημένα σπίτια κυνηγιούνται και διώκονται επειδή αυτό είναι “παράνομο”. Η ίδια η καθημερινή παρουσία στο δρόμο ποινικοποιείται και η κάθε προσπάθεια πολιτικής οργάνωσης διώκεται με πρόστιμα, απειλές, επιτήρηση, ελέγχους, συλλήψεις από την όλο ένα και μεγαλύτερη μπατσοκρατία. Τι είναι όμως καθ’όλα νόμιμο; Οι πρακτικές του κράτους, της αστυνομίας και των ιδιοκτητών: εξώσεις, αυξημένα νοίκια, ρατσιστικές επιθέσεις. Οικειοποιούμαστε την πρακτική της κατάληψης διότι καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια μας για να δομήσουμε νέες σχέσεις και να επιτεθούμε σε αυτές που μας καταπιέζουν. Δεν μας ενδιαφέρει να μείνουμε μέσα στα όρια του νόμου, πόσο μάλλον αν θα βγούμε έξω από αυτά. Παλεύουμε για να αμφισβητήσουμε, να αποδομήσουμε και να καταργήσουμε κάθε νόρμα, κάθε οικονομικό φραγμό και κάθε σύνορο.Θα χτίσουμε και θα διαμορφώσουμε την κοινότητά μας μέσω της αλληλοβοήθειας, της ενεργής αλληλεγγύης, της συμπεριληπτικής και οριζόντιας οργάνωσης. Θα απευθυνθούμε σε οποιοδήποτε άτομο στη γειτονιά θέλει να αγωνιστεί με αυτούς τους όρους και να χτίσει συντροφικές σχέσεις που σπάνε την αποξένωση. Προσκαλούμε άτομα και ομάδες να έρθουν σε επικοινωνία με εμάς. Μαζί θέλουμε να σπάσουμε τους διαχωρισμούς που τίθενται και επιβάλλονται από τους καταπιεστές, το κράτος και την κοινωνία τους και να απελευθερώσουμε τη δημιουργική, δυναμική, πολυπολιτισμική πλευρά της γειτονιάς. Επιδιώκουμε την ανασύσταση της αντιφασιστικής παρουσίας και συνείδησης στην περιοχή και να προκαλέσουμε την υπάρχουσα ισορροπία δύναμης και φόβου μέσω της επαφής και της δημιουργίας. Επιλέγοντας να καταλάβουμε μέσα σε αυτό το γενικό κοινωνικό πλαίσιο έναν χώρο στον οποίο στεγαζόταν ένα κατειλλημένο κινηματικό αρχείο , θέλουμε να αναζωπυρώσουμε την κληρονομιά των καταλήψεων, της μαχητικότητας και της αντίστασης της γειτονιάς της Βικτώριας. Αποκαλούμαστε Ζιζάνια γιατί φυτρώνουμε και αναπτυσσόμαστε εκεί που δεν μας σπέρνουν, χαοτικά, εκτός ελέγχου, ξανά και ξανά όσες φορές και να μας καταστείλουν.
Να συναντηθούμε στα Ζιζάνια, στους δρόμους, στη Βικτώρια.
Welcome to Ζιζάνια Squatted Social Center Viktoria has a new squatted social center-Ζιζάνια on Fylis and Feron. May it be a neighbourhood space for self-organisation, social interventions, collective resistance and community building. Let’s meet in this space for sharing thoughts, food, coffee, clothes and whatever else we can imagine. For free shops and free haircuts, for caffeneios and screenings, for learning and reading, for workshops and assemblies. Let’s celebrate it as a step towards the liberation of more public spaces, let’s make the best of this opportunity, as we are the ones who shape and take on our own struggles and shouldn’t rely neither on other people, designated institutions, nor better circumstances to do so.
With Ζιζάνια we foremostly aim to create a breathing space from the racist, sexist, capitalistic violence of the state and society. We envision a space of interaction and exchange between people of different backgrounds, origins, identities and ages, who speak different languages and have different opinions. These are conditions we must create and concretise together, through meeting each other, strengthening relationships inside and between our communities and connecting our struggles. For too long we have only been dreaming about something like this – surely we weren’t the only ones – and now we want to take action. In that spirit, we invite you to bring your issues, ideas, initiatives, and struggles to discuss how we can shape this space together.
Viktoria is where we live, where we met and in different ways we became part of the area’s constant struggles. Living here gives us a primary spot to observe and experience the multi-level crisis that is unfolding — economical pressure, informal labour, border violence, healthcare system failure, lock-down measures and a general psychological state of fear and anxiety. In this particular neighbourhood, the swift fascist turn Greece and Europe are taking, is obvious – we see the glorification of nationalist rethorics, the militarization of our streets and public spaces, the oppressive violence around school, university, low-wage labour and street life, and the repression of resistance. Viktoria is and has been a neighbourhood of the marginalized— migrants, queer people, sex workers, drug users, poor people, and those the state and society pushes to the outside. This marginalization is created and maintained with racist police checks, fascist attacks, sexist harassment, forced social isolation, and deep housing precarity. And more recently, one thing we are all experiencing is the lack of social spaces, since our squares have been invaded by cops and taken over by capitalistic interests.
The state and their fascist allies have long used racist rethorics and modes of actions and repression to convince the public that the problem of Viktoria is migration and not the capitalist alienation, lack of social services, and lack of community. This has reached new heights in the summer of 2020 when people from migrant backgrounds were forced to live on Plateia Viktoria, denied access to basic needs, harassed by the surrounding shop-owners and finally transported against their will to camps and prisons around the country. At the same time fascists accompanied by Bogdanos and Kasidiaris made an appearance on the square, reviving old traumas from Golden Dawn members hunting and beating people around Agios Panteleimonas.
Viktoria acts as an internal border that (re)produces the violence of Greece’s outer borders. As on the islands and in Evros, Viktoria is a place of constant evictions, threats of pushbacks and no access to healthcare. These are used by the state to deter people on the move to stay and keep them from deciding their own fates. Meanwhile, Viktoria remains full of empty buildings, privatized areas, deprived of social spaces and filled with NGOs that people are forced to rely upon despite their paternalistic methods, dehumanizing “vulnerability” criteria, profiteering goals, and impermanent solutions. We won’t pretend that we have easy answers and solutions. For us the way forward is to resist and confront the capitalistic and legal structures that brought us here. We squat against cops, state, real-estate, patriarchy, church and ordinary indifference. We see this as a radical move to continue our struggles together and embed them in the neighbourhood. We squat to breathe new life into abandoned spaces and open up new possibilities. We cannot rely on the state or NGOs to build a community inside the neighbourhood. Let’s rely on ourselves and our relations.
By taking this step, we openly embrace the illegality and precariousness that characterises Viktoria. Indeed, what isn’t made illegal here at this point? People who have no other solution than sleeping on the square or inside unused buildings are told it’s forbidden and hunted down, day-time hanging out is barely tolerated and organising politically to comes with accepting fines, threats and surveillance — and the cop-state does its best to criminalise it. What is clearly legal however, are the means of the state, the police and the property owners: evictions, increasing rents, and racist harassment. We are squatting today and will keep squatting because we understand it as a key tool in our hands to form new relations and break down these structures. We do not care about staying inside of the lawful boundaries, quite the contrary even. We thrive to challenge, deconstruct and abolish all norms, economic boundaries and borders. We will shape and build community through practices of mutual aid, active solidarity, inclusive and horizontal organization. We will work to reach out to all those in the neighbourhood who want to struggle on such terms and build connections to break the state alienation. We invite individuals and groups to reach out to us. Together we want to break down the divisions instigated and capitalized on by the oppressions of the state and society and bring out the creative and powerful multicultural potential of the neighbourhood. We seek to reassert an antifascist presence and consciousness in the area and challenge the status quo of the balance of power and fear through enabling connection and creation. By choosing to occupy a space that used to be an autonomous squatted archive, in such a general social context, we also seek to rekindle the legacy of squatting, of combativeness and resistance that is part of Viktoria’s complex history. We have called ourselves Ζιζάνια because like weeds, we grow and flourish amidst the chaos, against all control, time and time again.
See you in Ζιζάνια, on the streets, and in Viktoria.
Viktoria a un nouveau centre social occupé – Ζιζάνια. Qu’il soit pour le quartier un espace d’auto-gestion, d’interventions sociales, de résistance collective et de rapprochement communautaire. Rencontrons nous dans cet espace pour partager des idées, de la nourriture, un café, des vêtements et quoi ce que soit d’autre que nous puissions imaginer. Pour des freeshops et coupes de cheveux gratuites, pour des caffeneios et projections de films, pour s’éduquer et lire, pour des ateliers et des assemblées. Célébrons cette étape vers la libération de plus d’espaces publics et tirons le meilleur de cette opportunité, car c’est à nous de définir et d’embrasser nos propres luttes et nous ne pouvons compter sur personnes d’autres, ni sur les institutions en charge, ni sur de meilleurs circonstances pour le faire.
Á Ζιζάνια, l’objectif premier est de créer un espace de répit, une bouffée d’oxygène au milieu de la violence raciste, sexiste et capitaliste de l’État et de la société. Nous imaginons un espace d’interaction et d’échange entre des personnes issues de milieux, d’origines, de génération différentes, aux identités diverses, parlant différentes langues et ayant des opinions variées. Ces conditions, nous devons les créer et les concrétiser ensemble, en se rencontrant, en fortifiant les relations à l’intérieur et entre nos communautés et en connectant nos luttes. Depuis trop longtemps nous n’avons fait que rêver de quelque chose comme ça – et certainement nous n’étions pas les seul·e·s – et maintenant nous voulons passer à l’action. Dans cet état d’esprit, nous vous invitons à venir avec vos problèmes, vos idées, vos initiatives et vos luttes pour discuter de comment façonner cet espace ensemble.
Viktoria est où nous vivons, où nous nous sommes rencontré·e·s et d’une manière ou d’une autre nous prenons part aux luttes constantes de ce quartier. Vivre ici nous donne une place de choix pour observer et ressentir la crise multidimensionnelle qui se déroule – pression économique, travail informel, violence aux frontières, échec du système de santé, mesures du confinement et état psychologique généralisé de peur et d’anxiété. Dans ce quartier en particulier, le virage accéléré vers le fascisme opéré par la Grèce et l’Europe est évident – nous y voyons la glorification de rhétoriques nationalistes, la militarisation de nos rues et espaces publics, l’oppression violente qui entoure les écoles, les universités, le travail bon marché et la vie dans la rue, ainsi que la répression de la résistance.
Viktoria était et est toujours un quartier des marginalisé·e·s – migrant·e·s, communauté queer, travailleur·euses du sexe, usager·e·s de drogue, pauvres et personnes que la société met en marge. Cette marginalisation est créée et entretenue par des contrôles de police racistes, des attaques fascistes, le harcèlement sexiste, l’isolation sociale forcée et une profonde précarité du logement. Et plus récemment, une chose que nous subissons tous·tes est la privation d’espaces de socialisation, puisque nos places ont été envahies par les flics et vendues aux intérêts capitalistes.
L’État et ses alliés fascistes font depuis longtemps appelle à des rhétoriques, modes d’actions et répression racistes pour convaincre le public que le problème de Viktoria est la migration et non l’aliénation capitaliste, le manque de services sociaux et de communauté de quartier. Tout cela a atteint de nouveaux sommets au cours de l’été 2020 quand des personnes issues de la migration été forcées de vivre sur la Place Viktoria, privées d’accès aux besoins de première nécessités, harcelées par les patrons des commerces environnants et finalement emmenées contre leur gré dans des camps et prisons ailleurs dans le pays. En meme temps, des fascistes accompagnés de Bogdanos et Kasidiaris ont fait une apparition sur la place, ravivant les vieux traumatismes de l’époque où Aube Dorée chassait et tabassait n’importe qui autour d’Aghias Panteleimonas.
Viktoria est comme une frontière interne qui (re)produit la violence des frontières externes de la Grèce. Comme sur les îles ou à Evros, Viktoria est un lieu d’expulsions permanentes, de menaces de pushback et de privation d’accès au système de santé. Ces tactiques sont utilisées par l’État pour décourager les personnes en mouvement de rester et les empêcher de décider de leurs propres sorts. Pendant ce temps là, Viktoria reste remplie de bâtiments vides et de zones privatisées, dépourvues d’espace de socialisation et pleine d’ONGs sur lesquelles les gens sont obligés de se reposer malgré leurs approches paternalistes, leurs critères de « vulnérabilité » déshumanisant, leurs objectifs de profits et leurs solutions non permanentes. Nous ne prétendrons pas apporter des réponses faciles et des solutions. Pour nous, la voie à suivre pour aller de l’avant est de résister et de confronter les structures capitalistes et légales qui nous ont conduites à cette situation. Nous squattons contre les flics, l’État, les intérêts immobilier, le patriarcat, l’Église et l’indifférence ordinaire. Nous voyons ça comme une étape radicale pour continuer nos luttes ensemble et les ancrer dans le quartier. Nous squattons pour insuffler de la vie dans des lieux abandonnés et ouvrir de nouvelles possibilités. Nous ne pouvons pas compter sur l’État ou les ONGs pour construire une communauté dans le quartier. Comptons plutôt sur nous-mêmes et nos relations.
En faisant ce pas en avant, nous embrassons ouvertement l’illégalité et la précarité qui caractérisent Viktoria. En effet, qu’est-ce qui n’est pas illégal ici, au point où nous en sommes? Les personnes qui n’ont pas d’autre choix que de dormir sur la place ou dans des bâtiments abandonnés se voient dire que c’est interdit ou tout simplement chassées, traîner dehors de jour est à peine toléré, et s’organiser politiquement veut dire accepter les risques d’amendes, de menaces et de surveillance – et l’État-policier fait de son mieux pour nous criminaliser. Ce qui, en revanche, est clairement légal, ce sont les moyens que l’État, la police et les propriétaires emploient: expulsions, hausse des loyers, harcèlement raciste. Nous squattons aujourd’hui et continuerons de squatter car nous comprenons que c’est un outil clé pour former de nouvelles relations et abattre ces structures. Nous n’avons que faire de rester à l’intérieur des limites de la légalité, plutôt l’inverse à vrai dire. C’est la défiance, la déconstruction et l’abolition de toutes les normes, limites économiques et frontières qui nous anime. Nous voulons développer un sentiment de communauté au travers de pratiques d’entre-aide, de solidarité active et d’organisation inclusive et horizontale. Nous voulons nous adresser à toutes celles et ceux du quartier qui souhaitent lutter en ces termes et se rencontrer pour briser l’aliénation étatique. Nous invitons individus et groupes à nous contacter. Ensemble nous voulons briser les divisions sociales qui sont manigancées par et qui profitent aux oppressions étatiques et sociétales et faire ressortir le potentiel multiculturel créatif et puissant du quartier. Nous espérons réaffirmer une présence et une conscience antifasciste dans cette zone et mettre à mal le statuquo de l’équilibre du pouvoir et de la peur, en proposant un cadre propice aux rencontres et à la création. En choisissant d’occuper un lieu qui fut auparavant une archive autonome squattée, dans un tel contexte social, nous souhaitons également raviver la flamme de l’occupation, de la combativité et de la résistance qui fait partie intégrante de l’histoire complexe de Viktoria. Nous avons choisi de nous appeler Ζιζάνια car tout comme les mauvaises herbes, nous grandissons et fleurissons au sein du chaos, hors de tout contrôle, encore et encore.
Á bientôt à Ζιζάνια, dans la rue, et à Viktoria.
TOUT EST À NOUS, RIEN N’EST À EUX, TOUT CE QU’ILS ONT ILS L’ONT VOLÉ
10, 100, 1000 SQUATS CONTRE L’ENNUI DE CE MONDE
Ζιζάνια’ya hoş geldiniz / Yeni işgal evi sosyal merkez Ζιζάνια
Viktoria’da yeni bir işgal evi açılıyor, Ζιζάνια (Zizanya – Ayrık Otları) sosyal merkezi. Öz örgütlenme, toplumsal eylemlilik, kolektif direniş ve komünite inşası için bir semt mekanı olarak düşünülen bu merkezde düşüncelerimizi, yemeğimizi, çayımızı kahvemizi ve hayal edebileceğimiz diğer her şeyi paylaşacağız. Freeshoptan kıyafet almak için, ücretsiz saç kesimi için, film gösterimleri için, öğrenmek ve okumak için, atölye çalışmaları ve toplantılar düzenlemek için Zizania’da buluşalım. Bu yeni işgali daha fazla kamusal alanın özgürleşmesine doğru bir adım olarak kutlayalım. Bu fırsatı en iyi şekilde değerlendirelim çünkü mücadelemizi şekillendiren ve üstlenen bizleriz. Diğer insanlara, kurumlara ya da daha elverişli koşulların oluşmasına bel bağlamak zorunda değiliz.
Ζιζάνια ile öncelikle devletin ve toplumun ırkçı, cinsiyetçi, kapitalist şiddetinden arındırılmış, nefes alabileceğimiz bir alan yaratmayı hedefliyoruz. Farklı deneyimlerden, kökenlerden, kimliklerden ve yaş gruplarından, farklı dilleri konuşan ve farklı görüşlere sahip insanlar arasında bir etkileşim ve alışveriş alanı tahayyül ediyoruz. Bu şartları birbirimizle tanışarak, çeşitli toplulukların kendi içindeki ve birbirleri arasındaki ilişkileri güçlendirerek ve mücadelelerimizi birleştirerek birlikte yaratmamız ve somutlaştırmamız gerekiyor. Çok uzun zamandır böyle bir işgali sadece hayal ediyorduk ve bu hayali kuran yalnız biz değildik. Şimdi harekete geçmek istiyoruz. Bu anlayışla, bu alanı birlikte nasıl şekillendirebileceğimizi tartışmak üzere, sizi sorunlarınızla, fikirlerinizle, girişimlerinizle ve mücadelelerinizle beraber davet ediyoruz.
Viktoria’da yaşıyoruz, birbirimizle burada tanıştık ve farklı şekillerde bu mahallenin süreğen mücadelesinin bir parçasıyız. Burada yaşamak bize, içinde bulunulan çok katmanlı krizi –ekonomik baskı, kayıt dışı çalışma, sınırlardaki şiddet, sağlık sistemindeki başarısızlık, karantina önlemleri ve genel korku ve endişe hali şeklinde kendini gösteren krizi– açık bir şekilde gözlemleme ve deneyimleme imkanı sağlıyor. Bu mahallede, Yunanistan ve Avrupa’nın hızlı bir şekilde faşizme doğru dönüşünü gözlemliyoruz. Milliyetçi retoriklerin yüceltildiğini, kamusal alanlarımızın militarize edildiğini, okullardaki, üniversitelerdeki, sokaklardaki şiddetin arttığını, düşük ücretli emekçilere uygulanan baskının yüceltildiğini ve direnişin kontrol altına alınmaya çalışıldığını görüyoruz. Viktoria hep ötekileştirilmişlerin, göçmenlerin, eşcinsellerin, seks işçilerinin, uyuşturucu bağımlılarının, yoksulların, özetle devletin ve toplumun dışarıya ittiği insanların mahallesiydi ve hala da öyle. Bugün bu ötekileştirme, ırkçı polis kontrolleri, faşist saldırılar, cinsiyetçi taciz, zorunlu toplumsal tecrit ve barınma güvencesizliği aracılığıyla sürdürülmektedir. Son zamanlarda hepimizin deneyimlediği bir şey ise sosyal mekanların eksikliğidir, çünkü meydanlarımız polisler tarafından işgal edilmiş ve kapitalist çıkarlar için kullanılmak üzere ele geçirilmiştir.
Devlet ve faşist müttefikleri, halkı Viktoria’daki sorununun kapitalist yabancılaşma, sosyal hizmetlerin eksikliği ve komünite eksikliği değil göçmenler olduğuna ikna etmek için uzun zamandır ırkçı retorikleri, eylem ve baskı yöntemlerini kullanmaktalar. Bu durum 2020 yazında mültecilerin Plateia Viktoria’da yaşamaya zorlanması, temel ihtiyaçlara erişimlerinin engellenmesi, çevredeki dükkan sahipleri tarafından taciz edilmeleri ve nihayetinde kendi istekleri dışında ülke çapındaki kamplara ve hapishanelere nakledilmeleriyle yeni zirvelere ulaştı. Aynı zamanda Bogdanos ve Kasidiaris’in eşlik ettiği faşistlerin meydanda boy gösterisi yapmaları Altın Şafak üyelerinin Agios Panteleimonas çevresinde insanları avlayıp dövdüğü günlerden kalma travmaları canlandırdı.
Viktoria, Yunanistan’ın dış sınırlarının şiddetini (yeniden) üreten bir iç sınır işlevi üstlenmiş durumda. Tıpkı Adalar ve Meriç gibi Viktoria da evden çıkarmaların, (sınır dışına) geri atılma tehditlerinin sürekli yaşandığı ve sağlık hizmetlerine erişimin olmadığı bir yerdir. Bu yöntemler devlet tarafından göç eden insanları kalmaktan caydırmak ve kendi kaderlerini belirlemekten alıkoymak için kullanılıyor. Bu arada Viktoria bir sürü boş binalar ve özelleştirilmiş arsalarla doldu. Toplumsal mekanlardan yoksun kalan insanların ataerkil yöntemlerine, insanlık dışı “savunmasızlık” kriterlerine, vurgunculuk hedeflerine ve sundukları süreksiz çözümlere rağmen güvenmek zorunda bırakıldığı STK’lar Viktoria’yı doldurdu.
Bu duruma karşı basit yanıtlarımız ve çözümlerimiz varmış gibi davranmayacağız. Bizim için ileriye giden yol, bizi buraya getiren kapitalist ve legal yapılara direnmek ve bunlarla karşı karşıya gelmektir. Polislere, devlete, emlak sermayesine, ataerkiye, kiliseye ve gündelik umursamazlığa karşı işgalde bulunuyoruz. Bunu, mücadelelerimizi birlikte sürdürmek ve mahallede hayate geçirmek amaçlı radikal bir hareket olarak görüyoruz. Terk edilmiş alanlara yeni bir hayat vermek ve yeni olasılıklara alan açmak için işgal ediyoruz. Mahallede bir komünite inşa etmek için devlete veya STK’lara güvenemeyiz. Kendimize ve ilişkilerimize güvenelim.Bu adımı atarak, Viktoria’yı karakterize eden illegalliği ve güvencesizliği açıkça sahipleniyoruz. Sahiden bugün burada yasa dışı ilan edilmemiş ne kaldı ki? Meydanda veya kullanılmayan binalarda uyumaktan başka çaresi kalmamış insanlara bunu yasak olduğu söyleniyor ve bu insanlar polis tarafından avlanıyor. Gündüz sokakta takılmaya bile zar zor müsamaha gösteriliyor ve politik olarak örgütlenmek para cezalarını, tehditleri ve göz hapsinde tutulmayı kabul etmekle eş değer hale geliyor. Polis devleti insanları kriminalize etmek için elinden geleni ardına koymuyor. Burada açıkça yasal olan şey yalnızca devletin, polisin ve mülk sahiplerinin yöntemleridir: evden çıkartmalar, artan kiralar ve ırkçı taciz. Bugün işgal ediyoruz ve işgal etmeye devam edeceğiz çünkü işgal etmenin yeni ilişkiler kurmak ve mevcut yapıları yıkmak için elimizdeki en önemli araçlardan biri olduğunun farkındayız. Yasal sınırların içinde kalmayı umursamıyoruz, hatta tam aksine tüm bu normları, ekonomik sınırlamaları ve sınırları ortadan kaldırmak ve yıkmak için çalışıyoruz.
Müşterek yardımlaşma, etkin dayanışma, kapsayıcı ve yatay örgütlenme metodlarıyla komünitemizi şekillendirecek ve inşa edeceğiz. Bu şartlarda mücadele etmek ve devlet yabancılaşmasını kırmak için ilişkiler kurmak isteyen bütün mahalleye kapımız açıktır. Bireyleri ve grupları bize ulaşmaya davet ediyoruz. Birlikte, devletin ve toplumun baskılarıyla kışkırttığı ve üzerinde sermaye biriktirdiği bölünmeleri yıkmak, mahallenin yaratıcı ve güçlü çokkültürlü potansiyelini ortaya çıkarmak istiyoruz. Mahallemizde anti-faşist bir mevcudiyeti ve bilinci hakim kılmaya ve ilişkilenmeyi ve yaratımı mümkün kılarak güç ve korku dengesini statükonun aleyhine çevirmeye çalışıyoruz. Böyle bir genel toplumsal bağlamda, eskiden de işgal evi olan ve özerk bir arşiv olarak kullanılan bir binayı işgal etmeyi seçerek, Viktoria’nın karmaşık tarihinin bir parçası olan işgal, mücadele ve direniş mirasını da yeniden canlandırmaya çalışıyoruz. Kendimize Ζιζάνια (Zizanya) adını verdik çünkü yabani otlar gibi, kaosun ortasında, tüm kontrole rağmen, tekrar tekrar büyüyor ve gelişiyoruz.
Ζιζάνια’da, sokaklarda, Viktoria’da buluşalım.
HER ŞEY BİZİM ÇÜNKÜ HER ŞEY ÇALINTI!
TOPYEKÜN ÇÜRÜMEYE KARŞI ON, YÜZ, BİNLERCE İŞGAL!
به زیزانیا Ζιζάνια خوش آمدیدزیزانیا اسکوات جدیدی است که در محلهی ویکتوریا باز شده و مختص فعالیتهای اجتماعی است. هدف از افتتاح این اسکوات ایجاد فضایی در محلهی ویکتوریاست تا به ما در فعالیتهای اجتماعی، مقاومت جمعی، خودسازماندهی و تشکیل گروههای اجتماعی کمک کند. این مکان برای دیدار و گردهمایی، به اشتراک گذاشتن ایدهها و افکارمان، غذا خوردن و قهوه نوشیدن کنار هم، عرضهی رایگان لباس و محصولات دیگر، آرایشگاه رایگان، برنامهی پخش فیلم، گروههای مطالعاتی و آموزشی، برگزاری ورکشاپ، جلسات و اسمبلی، و هر شکل دیگری از فعالیت اجتماعی در نظر گرفته شده است. بیایید تا افتتاح این مکان را بهعنوان قدمی روبه جلو در جهت آزاد کردن و بهدست آوردن فضاهای اجتماعی و عمومی بهفال نیک بگیریم. از آنجا که در مبارزات اجتماعیمان، تنها میتوانیم به خودمان اتکا کنیم، و هیچ انتظاری از نهادها و سازمانها نمیتوانیم داشته باشیم، و امیدی هم به بهتر شدن اوضاع نیست، بیایید تمام تلاشمان را بکنیم تا از این فضا نهایت استفاده را ببریم.در زیزانیا ما بیش از هرچیز تلاش میکنیم تا فضایی بسازیم برای نفس کشیدن از شرَ خشونت راسیستی، جنسیتزده و سرمایهدارانهای که جامعه و دولت بر ما تحمیل میکنند. ما فضایی در نظر داریم تا در آن بتوانیم فارغ از هویت، اصلیت، سن، و گذشتهی متفاوتمان با هم فعالیت و تبادل نظر کنیم، به زبانهای مختلف صحبت کنیم و نظرات گوناگونمان را به اشتراک بگذاریم. اینها شرایطی هستند که باید در کنار هم برای بهوجود آوردنشان تلاش کنیم. شرایطی که میتوانند از طریق دیدار و آشنایی با یکدیگر، تقویت روابط فردی و جمعی، و اشتراک و همیاری در مشکلات و مبارزاتمان تحقق پیدا کنند. این رویایی است که مدتهاست در سر داریم و میدانیم که در آن تنها نیستیم. حالا قصد داریم این رویا را به واقعیت تبدیل کنیم. با چنین ایدهای از شما دعوت میکنیم تا به ما بپیوندید و نظرات، ایدهها، برنامهها و درگیریهایتان را به میدان بیاورید تا با هم در موردشان صحبت کنیم.ویکتوریا جایی است که در آن زندگی میکنیم، جایی است که همدیگر را ملاقات کرده و با هم آشنا شدهایم، و به اشکال مختلف در مشکلات و درگیریهای دائمی آن سهیم هستیم. زندگی کردن در این محله باعث شده تا در کنار هم بحران چندلایهای که در حال بروز یافتن است را تجربه کنیم: فشار اقتصادی، کار سیاه، خشونت علیه مهاجران، ناکارآمدی سیستم سلامت، شرایط قرنطینه و وضعیت عمومی رعب و وحشت. در این محلهی خاص ما بهطور ملموس شاهد چرخش سریع یونان و اروپا به سمت فاشیسم هستیم: ارج نهادن به ملیگرایی نژادپرستانه، نظامی کردن خیابانها و مکانهای عمومی، سرکوب خشونتآمیز در مدارس و دانشگاهها، بیخانمانی و دستمزدهای بخورونمیر، و سرکوب هر شکلی از مقاومت، نمونههایی از این چرخش هستند.ویکتوریا همیشه محلهای حاشیهنشین بوده و هست: محلهی مهاجران، مردم فقیر، افراد کوئیر، کارگران جنسی، مصرفکنندگان موادمخدر و همهی افرادی که دولت و جامعه به حاشیه رانده و میرانند. این وضعیت با فضای پلیسی (کنترل و سرکوب مداوم پلیس)، حملات فاشیستها، آزارهای جنسی، انزوای اجتماعی اجباری و مشکلات معیشتی (از جمله بحران مسکن) تداوم مییابد. اخیراً هم، مشکلی که همه ما با آن روبهرو هستیم، از بین رفتن فضاهای عمومی و اجتماعی در نتیجهی هجوم پلیس به میدانها و تبدیل آنها به فضاهایی برای منافع سرمایهداران است.دولت و همدستان فاشیستش، مدتهاست که با استفاده از گفتمان، رفتار و سرکوب نژادپرستانه تلاش میکنند تا به مردم بقبولانند که مشکل ویکتوریا مهاجران هستند و به این ترتیب، دلایل اصلی که همان از خودبیگانگی سرمایهدارانه، نبود خدمات اجتماعی و نبود سازمانهای مردمی باشد را پنهان میکنند. اوج این مسئله در تابستان ۲۰۲۰ مشاهده شد، زمانی که مردم مهاجر که ناچار بودند در میدان ویکتوریا زندگی کنند را از دسترسی به نیازهای ابتدایی خود منع میکردند، کاسبان دور میدان با آنها رفتار خشونتآمیز داشتند، و در نهایت، بر خلاف میلشان، به کمپها و زندانهای مختلف فرستاده شدند. همزمان فاشیستها همراه بوگدانوس و کاسیدیاریس در میدان تجمع کردند و زخم کهنهی شکار و ضرب و جرح مهاجران توسط اعضای گلدن داون در آگیوس پانتلیموناس را زنده کردند.ویکتوریا مانند یک منطقهی مرزی در داخل یونان، نمایانگر همان خشونتی است که دولت یونان در مرزهای خارجی خود بهکار میبرد. همانند جزیرهها و اوروس، ویکتوریا هم مدام شاهد هجوم و تخلیهی مردم، تهدید به دیپورت و زندان، و عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی است. چنین اعمالی از طرف دولت برای این انجام میشوند که مردم را از حرکت به سمت جلو و تونایی تعیین سرنوشت خودشان بازدارند. در همین حال، ویکتوریا پر است از خانهها و ساختمانهای خالی و زمینهای خصوصی بلااستفاده. فضاهای عمومی در این محله از بین رفته و در عوض پر شده است از انجیاوها و نهادهای مختلف که مردم مجبورند به آنها مراجعه کنند. نهادهایی که با روشهای قیممآبانه و تحقیرآمیز و راهحلهای موقتی، کرامت انسانی افراد را از بین میبرند و تنها به فکر سود و منفعت خودشان هستند.ادعا نمیکنیم که راهحلهای حاضرآماده و سادهای داریم. راه پیش رو برای ما مقاومت و مبارزه در مقابل ساختارهای قانونی سرمایهداری است که ما را بهاین روز انداختهاند. ما این اسکوات را باز میکنیم تا مخالفتمان را با پلیس، دولت، کلیسا، مردسالاری، املاکیها و بیتفاوتی اجتماعی اعلام کنیم. ما این را راهی رادیکال برای ادامهی درگیریها و مبارزاتمان در کنار هم و جا انداختن آنها در محلهی ویکتوریا میدانیم. این اسکوات را باز میکنیم تا روح تازهای بر این ساختمان مرده بدمیم و آن را برای امکانات تازهای مهیا سازیم. ما نمیتوانیم برای تشکیل گروههای همبسته روی دولت یا سازمانها حساب کنیم، باید به خودمان و روابطمان اتکا کنیم.با برداشتن این قدم، با آغوش باز به استقبال بیقانونی و بیثباتیای میرویم که خصوصیات اصلی ویکتوریا هستند. در واقع، چه چیزی این روزها در ویکتوریا غیرقانونی نشده است؟ به مردمی که چارهای جز خوابیدن در پارک یا ساختمانهای متروکه ندارند گفته میشود که این کار ممنوع است و بعد هم آنها را دستگیر و مجازات میکنند، تجمعات بهسختی تحمل میشوند و برای سازماندهی آنها باید خطر جریمه و تهدید و کنترل پلیس را به جان خرید و خلاصه در یک کلام، دولت پلیسی هرکار بتواند میکند تا ما را مجرم جلوه دهد.تنها چیزی که قانونی است ابزار سرکوب دولت، پلیس، مالکان و سرمایهداران است : هجوم و تخلیه، بالا بردن اجارهها و تبعیض و آزار نژادپرستانه. ما امروز این اسکوات را باز میکنیم و این کار را ادامه خواهیم داد، چرا که برای ما اسکواتها ابزاری کلیدی برای شکل دادن به روابط جدید و تخریب ساختارهای موجود هستند. ما اهمیتی به قوانین بیمعنی نمیدهیم و حتی آنها را زیرپا میگذاریم. ما در تلاشیم تا همهی قواعد، مرزها و الزامات اقتصدی را به چالش بکشیم و از بین ببریم.ما گروهی همبسته بر پایهی اصول عملیِ همیاری، همبستگی فعال و سازماندهی افقی و همهگیر بنیان خواهیم نهد. تمام تلاشمان را خواهیم کرد تا با همهی هممحلیها که میخواهند برپایهی این اصول فعالیت کنند، ارتباط بگیریم و در کنار هم سرکوب و از خودبیگانگی دولت را از بین ببریم. ما از افراد و گروهها دعوت میکنیم که به ما بپیوندند. در کنار هم قادر خواهیم بود تا تفرقهاندازی دولت را که به امید سرکوب هرچه بیشتر ماست از نابود کنیم، و امکانات خلاقانه و قدرتمند یک محلهی چند فرهنگی را به رخ بکشیم. دنبال این هستیم تا حضور و قدرت ضدفاشیستی را دوباره در این محله احیا کنیم و وضعیت فعلی آن را تغییر دهیم. ما میخواهیم قدرت را پس بگیریم و امکاناتی فراهم کنیم که این فاشیستها باشند که از حضور در این محله بترسند.با اشغال کردن مکانی که پیش از این یک اسکوات خودگردان برای آرشیو و بایگانی منابع و مآخذ علمی بوده، و در وضعیت اجتماعی کنونی، ما دنبال این هستیم تا بار دیگر حق و مشروعیت اسکوات کردن، مبارزه کردن و مقاومت را، که بخشی از تاریخ محلهی ویکتوریاست، بههمگان نشان دهیم. ما نام خود را زیزانیا گذاشتیم، چرا که مانند علف در شرایط بحرانی و هرج و مرج جوانه میزنیم و رشد می کنیم، و بر هر شکلی از کنترل میشوریم.
وعدهی دیدار در زیزانیا، خیابان و پارک و محلهی ویکتوریا
زیزانیہ میں خوش آمدید!
وکٹوریا میں ایک نیا سماجی مرکز ہے۔ زیزانیہ۔ یہ تنظیم ، معاشرتی مداخلت ، اجتماعی مزاحمت اور معاشرتی تعمیر کی ایک جگہ ہے۔ آئیے اس جگہ پر خیالات ، کھانا ، کافی ، کپڑے اور جو کچھ بھی ہم تصور کرسکتے ہیں ان کو بانٹنے کے لئے ملیں۔ فری شاپس اور مفت بال کٹوانے کے لئے ، کافی اور اسکریننگ کے لئے ، سیکھنے اور پڑھنے کے لیے، ورکشاپس اور اسمبلیوں کے لیے۔ آئیے اس کو مزید عوامی مقامات کی آزادی کی طرف ایک قدم کے طور پر منائیں ، آئیے اس موقع کو بہترین سے فائدہ اٹھائیں ، کیوں کہ ہم اپنی جدوجہد کو خود شکل دیں اور نہ لوگوں ، اداروں ، اور نہ بہتر حالات کے منتظر رہیں۔
زیزانیہ میں ہمارا مقصد ریاست اور معاشرے کے نسل پرستانہ ، جنس پرست ، سرمایہ دارانہ تشدد سے ایک محفوظ جگہ پیدا کرنا ہے۔ ہم چاہتے ہیں کہ یہ مختلف پس منظر ، اصلیت ، شناخت اور عمر کے لوگوں کے مابین تعامل اور تبادلہ کا ایک مقام بن جائے ، جو مختلف زبانیں بولتے ہیں اور مختلف رائے رکھتے ہیں۔ ہمیں یہ حالات خد بنانے ہوں گے بذریعہ ایک دوسرے سے ملنے ، اپنی برادریوں کے اندر اور درمیان تعلقات کو مستحکم کرکے اور اپنی جدوجہد ملا کر۔ بہت طویل عرصے سے ہم صرف اس طرح کا خواب دیکھ رہے تھے – یقینا ھم تنہا نہیں تھے – اور اب ہم کارروائی کرنا چاہتے ہیں۔ اس جذبے کے تحت ، ہم آپ کو دعوت دیتے ہیں کہ آپ اپنے مسائل ، نظریات ، اقدامات اور جدوجہد کو سامنے لائیں تاکہ ہم اس مقام کی تشکیل کیسے کریں۔
ہم وکٹوریا میں رہتے ہیں ، جہاں ہماری ملاقات ہوئی اور مختلف طریقوں سے ہم اس علاقے کی مستقل جدوجہد کا حصہ بن گئے۔ یہاں رہنا ہمیں معاشی دباؤ ، غیر رسمی مزدوری ، سرحدی تشدد ، صحت کی دیکھ بھال کے نظام میں ناکامی ، لاک ڈاؤن کے اقدامات اور خوف و اضطراب کی ایک عمومی نفسیاتی حالت جیسے بحرانوں کی سطح کا مشاہدہ اور تجربہ کرنے کی جگہ فراہم کرتا ہے۔ اس خاص علاقے میں ، گریس اور یورپ کا جو تیزی سے فاشسٹ موڑ لے رہا ہے ، وہ واضح ہے – ہم قوم پرست نوبت کی عظمت ، اپنی گلیوں اور عوامی مقامات کو عسکریت پسندی ، اسکول ، یونیورسٹی ، کم اجرت مزدوری اور سڑک کی زندگی کے آس پاس کے جابرانہ تشدد ، اور مزاحمت کا جبر کا مشاہدہ کر سکتے ہیں۔
وکٹوریا پسماندہ علاقوں کا ایک علاقہ ہے – مہاجرین ، کوؐیر لوگ ، جنسی کارکن ، منشیات استعمال کرنے والے ، غریب لوگ اور وہ لوگ جن کو ریاست اور معاشرہ باہر کی طرف دھکیل دیتا ہے۔ یہ پسماندگی نسل پرست پولیس چیکوں ، فاشسٹ حملوں ، جنسی پسندوں کو ہراساں کرنے ، جبری معاشرتی تنہائی ، اور رہائشی عدم استحکام کے ساتھ پیدا اور برقرار رکھا گیا ہے۔ اور ابھی حال ہی میں ، ایک چیز جس کا ہم سبھی سامنا کر رہے ہیں وہ ہے معاشرتی خالی جگہوں کی کمی ، چونکہ ہمارے چوکوں پر پولیس حملہ کر چکی ہے اور سرمایہ دارانہ مفادات نے اس پر قبضہ کر لیا ہے۔
ریاست اور ان کے فاشسٹ حلیف عوام کو راضی کرنے کے لئے نسل پرستانہ بیانات اور جبر کا طویل عرصہ سے استعمال کرتے رہے ہیں کہ وکٹوریا کو جو مسئلہ درپیش ہے وہ مہاجر ہیں بجائے سرمایہ دارانہ نظام، معاشرتی خدمات کا فقدان اور معاشرتی روابط کا فقدان۔ یہ 2020 کے موسم گرما میں اس وقت نئی بلندیوں کو پہنچا ہے جب تارکین وطن کے پس منظر سے تعلق رکھنے والے افراد کو پلاٹیا وکٹوریا پر رہنے پر مجبور کیا گیا تھا ، آس پاس کے دکانوں کے مالکان کو ہراساں کرکے بنیادی ضروریات تک رسائی سے انکار کیا گیا تھا ، اور آخر کار وہ اپنی مرضی کے خلاف ملک بھر کیمپوں اور جیلوں میں منتقل ہوگئے تھے۔ اسی وقت بوگدانوس اور کاسیڈیاریس کے ہمراہ فاشسٹوں نے چوک پر ایک پیشی پیش کی ، گولڈن ڈان کے اراکین سے پرانی صدمات کو زندہ کیا جو ایگیوس پینٹیلیموناس کے آس پاس لوگوں کو مارتے پیٹتے تھے۔
وکٹوریا ایک داخلی سرحد کے طور پر کام کرتا ہے جو گریس کی بیرونی سرحدوں کے تشدد کو دوبارہ پیش کرتا ہے۔ جیسا کہ جزیروں اور ایروس میں ، وکٹوریا مستقل طور پر بے دخل ہونے ، دھکے کھانے کے خدشات اور صحت کی دیکھ بھال تک رسائی نہ ہونے کی جگہ ہے۔ ریاست کے ذریعہ یہ لوگ لوگوں کو رہنے کے اقدام پر روکنے اور انہیں اپنے فیصلے کرنے سے روکنے کے لئے استعمال کرتے ہیں۔ بیک وقت ، وکٹوریا خالی عمارتوں ، نجی علاقوں سے بھرا ہوا ہے ، معاشرتی مقامات سے محروم ہے اور غیر سرکاری تنظیموں سے بھرا ہوا ہے کہ لوگ اپنے پسماندہ طریقوں ، “خطرے سے دوچار” معیارات ، منافع بخش اہداف اور غیر مستقل حل کے باوجود انحصار کرنے پر مجبور ہیں۔
ہم یہ دعوی نہیں کریں گے کہ ہمارے پاس آسان جوابات اور حل ہیں۔ ہمارے لئے آگے کا راستہ سرمایہ دارانہ اور قانونی ڈھانچے کا مقابلہ کرنا اور ان کا مقابلہ کرنا ہے جو ہمیں یہاں لایا ہے۔ ہم پولیس ، ریاست ، غیر منقولہ جائداد ، پادری ، چرچ اور عام بے حسی کے خلاف مزاحمت کرتے ہیں۔ ہم اسے ایک ساتھ جدوجہد جاری رکھنے اور پڑوس میں سرایت کرنے کے لئے ایک بنیادی اقدام کے طور پر دیکھتے ہیں۔ ہماری خواہش ہے کہ لاوارث جگہوں کو نئی زندگی ملے اور نئے امکانات کھلیں۔ ہم محلے کے اندر برادری کی تعمیر کے لئے ریاست یا غیر سرکاری تنظیموں پر بھروسہ نہیں کرسکتے ہیں۔ آئیے خود پر اور اپنے تعلقات پر بھروسہ کرتے ہیں۔
یہ قدم اٹھا کر ، ہم کھلی کھلی غیر قانونی طور پر اور غیر یقینی صورتحال کو گلے لگاتے ہیں جو وکٹوریا کی خصوصیت ہے۔ واقعی ، یہاں اس مقام پر کیا غیر قانونی نہیں بنایا گیا ہے؟ لوگوں کے پاس اسکوائر پر یا غیر استعمال شدہ عمارتوں کے اندر سونے کے سوا کوئی دوسرا حل نہیں ہے لیکن ان کا شکار کیا جاتا ہے ، باہر وقت گزارنا پسند نہیں کیا جاتا ہے اور سیاسی طور پر منظم کرنے کا مطلب جرمانہ عائد کرنا ، یا دھمکیوں اور نگرانی کا سامنا کرنا پڑتا ہے – اور پولیس ریاست اس کو مجرم قرار دینے کی پوری کوشش کرتی ہے۔ تاہم ، جو بات واضح طور پر قانونی ہے وہ ریاست کے اختیارات ہیں ، جیسے پولیس اور املاک کے مالکان: بے دخلی ، کرایے میں اضافہ اور نسلی ہراسانی۔ہم آج اسکواٹنگ کر رہے ہیں اور کرتے رہیں گے کیونکہ ہم اسے اپنے ہاتھ میں ایک اہم ٹول سمجھتے ہیں تاکہ نئے تعلقات قائم ہوں اور ان ڈھانچے کو توڑا جاسکے۔ ہمیں قانونی حدود کے اندر رہنے کی کوئی پرواہ نہیں ، حقیقت میں اس کے بالکل برعکس ہے۔ ہم تمام معیار ، معاشی حدود اور سرحدوں کو چیلنج کرنے ، اسے ختم کرنے اور ختم کرنے کی کوشش کرتے ہیں۔
ہم باہمی امداد ، یکجہتی ، جامع اور افقی تنظیم جیسی چیزوں کے ذریعہ کمیونٹی بنائیں گے۔ ہم محلے کے ان تمام لوگوں تک پہنچنے کے لئے کام کریں گے جو موجودہ نظام کو چیلنج کرنے کے لئے اس طرح کی شرائط پر احتجاج کرنا اور رابطے استوار کرنا چاہتے ہیں۔ ہم ایسے افراد اور گروہوں کو ہم سے رابطہ کرنے کی دعوت دیتے ہیں۔ ہم مل کر ریاست کے ذریعہ پیدا کردہ اور استعمال شدہ ڈویژنوں کو توڑنا چاہتے ہیں اور اس کے بجائے اپنے پڑوس کی تخلیقی اور طاقتور ثقافتی صلاحیت کو سامنے لانا چاہتے ہیں۔ ہم علاقے میں انسداد فاشسٹ کی موجودگی اور شعور کو دوبارہ قائم کرنے اور رابطے اور تخلیق کو قابل بنانے کے ذریعے طاقت اور خوف کے توازن کی حیثیت کو چیلنج کرنے کی کوشش کرتے ہیں۔ کسی ایسی جگہ پر قبضہ کرنے کا انتخاب کرکے جو ایک خودمختار اسکویٹڈ آرکائیو ہوا کرتا تھا ، ہم اسکوٹٹنگ ، مفاقت اور مزاحمت کی وراثت کو بھی زندہ کرنے کی کوشش کرتے ہیں جو وکٹوریا کی پیچیدہ تاریخ کا حصہ ہے۔ ہم نے اپنے آپ کو زیزانیہ کہا ہے کیوں کہ جڑی بوٹی کی طرح ، ہم افراتفری کے درمیان ، ہر وقت اور وقت کے خلاف ، بڑھتے اور پھلتے پھولتے ہیں۔
زیزانیہ کی سڑکوں اور وکٹوریہ میں ملتے ہیں۔
رحبا بكم في ζιζάνια.
يحتوي Vيكتوريا على مركز اجتماعي محتل جديد ء ζιζάνια. وهذا الحي هو للمساحة الإدارية الذاتية والتدخل الاجتماعي والمقاومة الجماعية والتقارب المجتمعي. دعونا نلتقي في هذه المساحة بمشاركة الأفكار والطعام والقهوة والملابس وكل ما يمكننا أن نتخيله وهناك مقهى وحلقات شعر مجانية، من أجل الكافينيوس وفحص الأفلام، للتثقيف والقراءة. ورش العمل والجمعيات. احتفل بهذه الخطوة نحو إطلاق المزيد من المساحات العامة ورسم أفضل لهذه الفرصة، لأن الأمر متروك لنا لتحديد واحتضان النضالات الخاصة بنا ولا يمكننا الاعتماد على الآخرين أو على المؤسسات المسؤولة، ولآنتظار ظروف أفضل للقيام بذلك.
ζιζάνια، الهدف الأساسي هو إنشاء مساحة راحة، لتنفس الأكسجين في خضم العنف العنصري، والجنسي والرأسمالي في الدولة والمجتمع. نصنع مساحة للتفاعل والتبادل بين الأشخاص عبر وسائل الإعلام والأصول والاجيال المختلفة والهويات المختلفة والتحدث بلغات مختلفة و آراء مختلفة. هذه الشروط، يجب أن ننشئها ونقلصها معا، وتحديد العلاقات داخلها وبين مجتمعاتنا وربط نضالاتنا. لفترة طويلة، كنا نحلم فقط بشيء من هذا القبيل ء وبالتأكيد لم نكن الوحيدين والآن نريد اتخاذ إجراء. في هذه الحالة الذهنية، نحن ندعوك إلى المجيء مع مشاكلك وأفكارك ومبادراتك ونحثك لمناقشة كيفية تشكيل هذه المساحة معا.
Vيكتوريا هو المكان الذي نعيش فيه، حيث التقينا · وبطريقة أو بأخرى نشارك في الصراعات المستمرة في هذا الحي. تعطينا المعيشة هنا مكانا لاختيار الاحترام وألشعور بالأزمات المتعددة الأبعاد التي تجري ضغوط اقتصادية، عمل غير رسمي، عنف ضد الحدود، وفشل النظام الصحي، وتدابير الحالة النفسية العامة والقلق. في هذه المنطقة على وجه الخصوص، أصبح الدور المتسارع نحو الفاشية التي تديرها اليونان وأوروبا واضحة ء نرى أن تمجيد الخطاب القومي، وعسكرة شوارعنا والمساحات العامة، والقمع العنيف الذي يحيط بالمدارس والجامعات والرخيص والأعمال الرخيصة في الحياة في الشارع، وكذلك قمع المقاومة.
كانت فيكتوريا وهي دائما مقاطعة مهمشة · المهاجرين · المهاجرين · مجتمع غريب، عامل جنسي، فقراء من المخدرات، الفقراء والأشخاص الذين تضعهم الشركة على الهامش. يتم إنشاء هذا التهميش وصيانته من قبل شركات الشرطة العنصرية والهجمات الفاشية والتحرش الجنسي والعزل الاجتماعي القسري والمساكن غير المستقفية العميقة. وفي الآونة الأخيرة، هناك شيء واحد نعاني جميعا منه هو الحرمان من مساحات التنشئة الاجتماعية، حيث تم غزو أماكننا من قبل رجال الشرطة وبيعهآ الى المصالح الرأسمالية.
تدعو الدولة وحلفاؤها الفاشية إلى خطاب وأوضاع العمل العنصري والقمع لإقناع الجمهور بأن مشكلة فيكتوريا هي الهجرة وليس الاغتراب الرأسمالي وعدم وجود خدمات اجتماعية ومجتمع. كل هذا قد وصل إلى آفاق جديدة في صيف عام 2020 عندما اضطر الناس من الهجرة إلى العيش على ميدان فيكتوريا، المحرومين من الوصول إلى احتياجات الضروريات الأولى، ومضاهاة من أنماط المحلات المحيطة بها وأخيرا وضعهم في المخيمات والسجون و في أماكن أخرى في البلاد. في الوقت نفسه، أدت الفاشيا المصحوب بوجدانوس و خاسيدياريس مظهرا على الساحة، وإحياء الصدمة القديمة في الوقت الذي طاردها الفجر وتغلب على أي شخص حول أجهاس بانتيلوموناس.
فيكتوريا مثل الحدود الداخلية (إعادة) تعكس عنف الحدود الخارجية لليونان. كما هو الحال في الجزر أو VROص، تعد Vيكتوريا مكانا للإخلاء الدائم والتهديدات بالدفع والخصوصية للنظام الصحي. يتم استخدام هذه التكتيكات من قبل الدولة لتثبيط الناس وعدم تتحرك ومنعهم من اتخاذ قرار بشأن نوباتهم الخاصة. خلال هذا الوقت، لا تزال Vيكتوريا مليئة بالمباني الفارغة والمناطق الخصبة، وخالية من مساحة التنشئة الاجتماعية والمليئة بالمنظمات غير الحكومية التي يجبر الناس على الراحة على الرغم من أساليبهم الأبوية، ومعاييرهم الخاصة بهم، وأهدافهم في الأرباح ووحلولهم الغير دائمة.
لن ندعي لجلب استجابات وحلول سهلة. بالنسبة لنا، فإن الطريق إلى الأمام للمضي قدما هو مقاومة ومواجه الهياكل الرأسمالية والقانونية التي دفعتنا إلى هذا الوضع. نحن مؤهلون ضد رجال الشرطة، الدولة، الفائدة العقارية، الأبوية والكنيسة والإفادة العادية. نرى أنه كخطوة جذرية لمواصلة نضالاتنا معا ونذكرهم في الحي. نحن مؤهلون إلى التنفس الحياة في أماكن مهجورة وفتح إمكانيات جديدة. لا يمكننا الاعتماد على الدولة أو المنظمات غير الحكومية لبناء مجتمع في الحي. دعنا نذهب إلى حد ما على أنفسنا وعلاقاتنا.
من خلال اتخاذ هذه الخطوة إلى الأمام، فإننا نحتضن بشكل علني عن عدم المشروعية والاستراف الذي يميز ڢيكتوريا. في الواقع، ما هو غير قانوني هنا، إلى النقطة التي نحن فيها؟ الأشخاص الذين ليس لديهم أي خيار سوى النوم على الساحة أو في المباني المهجورة يقولون إنه ممنوع أو ببساطة مطاردة، والخروج من اليوم بالكاد يتحمل ، وتنظيم سياسي آلقول إن قبول مخاطر الغرامات والتهديدات والإشراف و دولة الشرطة لا تبذل قصارى جهدها لتجريمنا. ، من ناحية أخرى، هي الوسائل التي تعني أن الدولة والشرطة والأشخاص التي توظفها: عمليات الإخلاء أو الإيجارات المتزايدة والتحريض العنصري. نحن نقتبس اليوم وسوف نستمر في القرفصاء كما نفهم أنه أداة رئيسية لتشكيل علاقات جديدة واطلاق النار على هذه الهياكل. علينا فقط أن نبقى في حدود الشرعية، بدلا من أن يخبر الحقيقة. إن عدم الثقة والتشدد وإلغاء جميع المعايير والحدود الاقتصادية والحدود التي تنفذنا.
نريد تطوير الشعور بالمجتمع من خلال ممارسات المساعدة المشتركة بين المساعدة والتضامن النشط والمنظمة الشاملة والأفقية. نريد أن نتعامل مع جميع أولئك الذين يرغبون في القتال بهذه الشروط ويلتقون لكسر أخلاف الدولة. نحن ندعو الأفراد والمجموعات للاتصال بنا. معا نريد تقسيم الانقسامات الاجتماعية التي تمنحها والاستمتاع بأظهار الدولة والمجتمع وإظهار إلامكانات الإبداعية والقوية متعددة الثقافات في الحي. نأمل أن نؤكد من جديد وجود ضمير ومكافحة الفاشية في هذا المجال وتقويض وضع ميزان القوى والخوف، من خلال اقتراح إطار عمل للاجتماعات والإبداع. باختيار احتلال المكان الذي كان في السابق أرشيف مستقل مع القهوة، في هذا السياق الاجتماعي، نريد أيضا إحياء لهب الاحتلال والمحافظة والمقاومة التي تعد جزأ لا يتجزأ من تاريخ فيكتوريا المعقدة.. لقد اخترنا الاتصال بنا ζιζάνια لأن كل شيء مثل الأعشاب الضارة، ونحن ننمو والزهور في الفوضى، خارج نطاق السيطرة، مرارا وتكرارا.
أراك قريبا في ζιζάνια، في الشارع، وفي فيكتوريا.
كل شيء بالنسبة لنا، ليس هناك ما هو عليه، كل ما لديهم سرقوه
original text from :athens.indymedia.
διώκεται με πρόστιμα, απειλές, επιτήρηση, ελέγχους, συλλήψεις από την όλο ένα και μεγαλύτερη μπατσοκρατία. Τι είναι όμως καθ’όλα νόμιμο; Οι πρακτικές του κράτους, της αστυνομίας και των ιδιοκτητών: εξώσεις, αυξημένα νοίκια, ρατσιστικές επιθέσεις. Οικειοποιούμαστε την πρακτική της κατάληψης διότι καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια μας για να δομήσουμε νέες σχέσεις και να επιτεθούμε σε αυτές που μας καταπιέζουν. Δεν μας ενδιαφέρει να μείνουμε μέσα στα όρια του νόμου, πόσο μάλλον αν θα βγούμε έξω από αυτά. Παλεύουμε για να αμφισβητήσουμε, να αποδομήσουμε και να καταργήσουμε κάθε νόρμα, κάθε οικονομικό φραγμό και κάθε σύνορο.Θα χτίσουμε και θα διαμορφώσουμε την κοινότητά μας μέσω της αλληλοβοήθειας, της ενεργής αλληλεγγύης, της συμπεριληπτικής και οριζόντιας οργάνωσης. Θα απευθυνθούμε σε οποιοδήποτε άτομο στη γειτονιά θέλει να αγωνιστεί με αυτούς τους όρους και να χτίσει συντροφικές σχέσεις που σπάνε την αποξένωση. Προσκαλούμε άτομα και ομάδες να έρθουν σε επικοινωνία με εμάς. Μαζί θέλουμε να σπάσουμε τους διαχωρισμούς που τίθενται και επιβάλλονται από τους καταπιεστές, το κράτος και την κοινωνία τους και να απελευθερώσουμε τη δημιουργική, δυναμική, πολυπολιτισμική πλευρά της γειτονιάς. Επιδιώκουμε την ανασύσταση της αντιφασιστικής παρουσίας και συνείδησης στην περιοχή και να προκαλέσουμε την υπάρχουσα ισορροπία δύναμης και φόβου μέσω της επαφής και της δημιουργίας. Επιλέγοντας να καταλάβουμε μέσα σε αυτό το γενικό κοινωνικό πλαίσιο έναν χώρο στον οποίο στεγαζόταν ένα κατειλλημένο κινηματικό αρχείο , θέλουμε να αναζωπυρώσουμε την κληρονομιά των καταλήψεων, της μαχητικότητας και της αντίστασης της γειτονιάς της Βικτώριας. Αποκαλούμαστε Ζιζάνια γιατί φυτρώνουμε και αναπτυσσόμαστε εκεί που δεν μας σπέρνουν, χαοτικά, εκτός ελέγχου, ξανά και ξανά όσες φορές και να μας καταστείλουν.